Ölüm Neden Soğuksun?
Kemal'in gemisinde gitti sarıldığım umutlar
isyanım şimdi hamit'in makber'indedir!
ağlasam sesimi duyar mı mısralarında orhan veli?
dokunabilir mi gözyaşlarıma inceden?
ya cahit! bir teselli verir mi yaş otuzbeş'inden?
işte eteklerimde bir yığın gümüş yaprak
işte haşim bakıyorum semaya ağlayarak!
içimde çaresizliğin binbir ahı
içimde en korkunç
Kadın Gibi Ağlamak
Eşi,kızları ve kızkardeşleri hasta yatağının başında ağlıyordu adamın. Ellerinden bir şey gelmiyordu. Yaşlı annesi de bütün gücüyle dua ederek evinde ağlıyordu. Hastahaneye gidecek dermanı yoktu kadıncağızın. "Ağlarsa anam ağlar gerisi yalan ağlar" sözü yalanlanıyordu. En içten kadınlar ağlıyordu orası öyleydi,hesapsızca. Gülmek ve ağlamak bir ana-babadan doğmuş ikiz kardeşlerdi. Oğulları, erkek kardeşleri, damatları da ağlamak istiyordu ama zordu. Toplum böyle öğretmişti, erkekler ağlamazdı, onlar gözyaşlarını nereye saklayacaklarını bilemeden bir köşeye çekilmişti sessizce. Hayat mı daha acımasızdı yoksa ölüm mü ? Ağlamak zayıflık değil güçlülüktü. Elbette kadınlar daha güçlüydü..
Ağlarsa anam ağlar ardımdan
Göklerden ağıt yağar yağmurla
Dost yüzlü yalancılar kapımda
Yalnızlık çırılçıplak koynumda
youtu.be/9LMGKqs2AdE
Sussam gönül razı değil, söylesem tesiri yok. Ağlarsa anam ağlar gerisi yalan ağlar.
