Çocuğun ilk tanıdığı insan anasıdır ve ilk beslenmeyi anasından temin eder. Demek ki tabiat kadına analık ödevi ile beraber ekonomik bir yükü de derhal sırtına dayamaktadır. "Ağlarsa anam ağlar, gerisi yalan ağlar” Türk atasözünde ana şefkatinin ve sorumluluğunun sembolünü buluyoruz. İşte bu sorumluluğun karşısında ana en az erkek çocuğuna tanınan hak kadar bir hakka Cumhuriyet devrinde sahip olmuştur.
Sayfa 168
Ağlarsa Anam Ağlar
Ağlarsa anam ağlar
Benim için kara bağlar
Yavrum evladım diye
Gözlerinden yaşlar çağlar
KK
Öyle bir şey yok, öyle bir vicdan da yok, öyle bir merhamet de. Bir zamanlar ne kadar olduysa, o vicdanın, o merhametin gölgesi bile yok. Yaralar artık hemen kabuk bağlıyor, sarılmayı bile beklemiyor, deriler kalınlaşalı çok oldu, gözyaşı diye bir şey mi var ki ağlamaktan gözpınarlarımız kurusun, ne dövünerek ne içi kan ağlayarak yas tutanlar var artık. Herkes kendine ağlıyor, kendi yitiğine yetiyor herkesin merhameti. Ateş düştüğü yeri yakıyor o kadar, ağlarsa anam ağlar' dedikleri gibi oluyor.
Sayfa 56Kitabı okudu
