"İSİMSİZ KADINLAR 2."
NOT: lütfen kopyalamayınız telif hakkı içerir!
Size yıllar önce tanıdığım ama hikâyesini henüz yeni öğrendiğim bir kadından bahsedeceğim. Bu kadınla bir mezarlıkta tanışmıştım. Ağlıyordu. Bir yakınını kaybetmişti sanırım. Yanına gittim ve baş sağlığı diledim. Yüzüme baktı, gülümsedi. Çok ama çok güzel gözleri vardı. İnsan gözlerine bakınca
. . .
ŞİİR-MİİR
K/aralamalar
(Not: Mükerrer kayıtlar, sâir hata ve düzenlemeler bir ara yapılacaktır inşallah, diyelim... Bu hususta okurlardan özür dileriz...)
Yazardı, Tanıştığımdı...
Türk öykücülüğünün peşindeki okumalarıma devam ediyorum. Faruk Duman adını sıkça duyduğum ve okumayı düşündüğüm bir yazardı. Günümüz öyküsü arayışında mutlaka tanışacaktık. 
Murat Sezgin ‘in etkinliğini görünce (#54836513) daha fazla bekletmek istemedim.
İlk okumaya başladığımda çarpıcı tespitleri,
"İnsan beyni; sen onu neye inandırırsan onu sana yaşatır."
Seneler önce amcamın vücudu deyim yerindeyse çürümüştü. Kanser içini bitirmiş dışına çıkmıştı. Sırtı yara bereden gözükmüyordu. Çoluk çocuk herkesten bir çare dileniyordu. Bir gün babam "Sana yurt dışından özel ilaç getirttim. Ağrı acı kalmayacak." dedi ve gazlı bezleri ıslatıp ıslatıp silmeye başladı abisinin yaralarını.
Amcam rahatlamıştı. ''Oh dünya varmış bu ilaç çok iyi geliyor bana, bütün acımı hafifletiyor." diyordu.' Amcam her acı çektiğinde yurt dışından gelen özel ilaçla yani bildiğimiz SU ile siliyorduk yaralarını. Amcam mutluydu ilaç sandığı su işe yaramıştı.
İsimsiz.
E-book olarak okumak İsterseniz.
drive.google.com/file/d/1upa9t7o...
Her son yeni bir başlangıca gebedir. Bitmek; kimine göre bir son, başkasına göre yeniden doğuştur. Her şeyin sonu olduğu gibi bununda bir sonu vardır. Geç olsa da öğrendim artık. Şimdi baktığımda geride ne bırakabiliyorum ve siz