Kitabı bitireyim derken ocakta ki yemeğin altını kısmayı unuttup bir güzel yaktım..
Yıllar önce filmini izlemiştim ama nedense yine, yeniden aklıma düştü.
Tekrar bu hikaye ile yoğrulmak istedim. Okudum, içime nüfus etti şimdi tekrar filmini izlemek istemek gibi bir kısır döngü içerisine girdim..
Hayat hep yoldan ibaret, ömür kasaba kasaba, yaşadığımız süre boyunca elimizde hissiyatımızdan oluşan bir bavul seyahat edip durmaktayız. 15li yaşlarda gezdiğimiz diyarlar ile 20li,25 li yaşlarda gezdiğimiz diyarlar ne farklı..
Görebilmek, bakabilmek, kavramak, hatta önemsemek bile bambaşka...
Brn mesela 30lu yaşlarda bir "ONUR" kasabasına düştüm ki sormayın gitsin. Suyu berrak havası temiz. Kuş uçar kervan geçer sosyalist ali gibi bir tren vagonundan evim bile yok henüz bu kasaba da ama gönül vermişliğim var.
Ah Mustafa Kutlu ne de güzel yazıyorsun...
