… +80
Bir zamanlar en büyük hayalimizdi büyümek,
O zamanlar ne kadar Allah'a dua ederdik çabucak büyümek için,
Sahi hatırladınız mı bunları?
Bir odamız vardı zamanında sokaklarda oyun oynayacak kadar büyük,
Evin dışına çıkmak dünyayı dört gözle tanımak,
Sahi sokaktaydı o güzel aşklar,
o güzel sevgiler, sevilmeler,
Ne hoş bir kelimeydi aşk;
İçinden
Sarılmak
"Annem/babam bana sarılmazdı," şikâyetini ne zaman işitsem boğazıma bir yumru oturur. Beni sevmedi/ler anlamına gelir bu şikâyet. Bana kendimi değerli hissettirmediler. Beni önemsemediler. Oysa ne çok sevilmek isteriz. Sonsuzca sevilmek isteriz. Sonsuz merhamet ve şefkatle sarıp sarma- lanmak, kuşatılmak isteriz. Sonsuzluğun şefkati bizi
Annesi cinayeti çağrıştıran bir ihtiyatlılıkla araladı bana giriş kapısını. Fısıldıyordu anne, ama o kadar güçlü ve o kadar yoğun bir şekilde yapıyordu ki bunu, beddua okumasından bile beterdi.
“Doktor bey, söyleyin bana böyle bir kıza sahip olmayı hak etmek için ne günah işledim ben! Ah bu başımıza gelenler! Bari mahallede elâlemin kulağına gitmesin, Doktor bey!.. Size güveniyorum!” Hiç bıkmadan usanmadan vah vah tüh tühlerle endişelerini dile getirip, kadın olsun erkek olsun, konu komşu ne der saplantısıyla kendini oyalayıp tatmin oluyordu. Kaygılı bir ahmaklık nöbetiyle trans haline girmişti. Bu durumlar bayağı uzun sürer.
Sayfa 291Kitabı okuyor
Ah, insanlar… Ne gülünçlerdi! Ne kadar az şey anlıyorlardı..
Sayfa 82
