Ah Milena,
Ne kadar şanslı olduğunu bir bilsen,
Senin kadar sevilemeden ölüp gideceğim.
Franz Kafka
imara aykırı şiir
Sevgilim sana süper bir düş kurdum
Dozerlerin kepçelerin gelse yıkamaz
O kadar sağlam yaptım.
Kumunu çimentosunu demirini hepsinden koydum
Sabaha kadar başında bekledim
Kurusun iyice sağlam olsun diye kimseye elletmedim
Bütün gecemi aldı neredeyse
Sabahı bir iki saat uykuyla ettim
Düşümde seni neyle gördüm bir bilsen
Sende mutlu olurdun inan ah anlatabilsem
Bak üstünden bir gece geçti
Şimdi anlat desen bile hatırlamam
Güzel düşler çabuk unutulan mıydı.
Ah efendim
Bir bilsen halimi
Esir almış
Şu nefsim bedenimi
Şefkatinden bizleri
Mahrum etme sevgili
Sen vuslata ererken
Bize hasret gülleri
Eşref Ziya Terzi
Bil Sen
Uzun soluklu ayrılıklarda hep baharlar dile getirilir. Kaç bahar geçti, diyerek başlayan benzer türden cümleler. Sahi, baharların nasıl bir bağı var kararlı ayrılıklarla? Bahar, tabiatın uyandığı, bolluğun ve bereketin cümle mahlukata ulaştığı, umudun ve sevincin bütün gücüyle uğraştığı zaman dilimi. Esasen o yılın en güzel zamanı da denilebilir. İşte bu en güzel zaman dilimi, birçok türden özelliği barındıran bu mevsim olsa olsa sevgiliyle, yüreğin bağlandığı kişiyle geçmelidir. Gerekliliktir bu aynı zamanda beklentidir, hayaldir, huzurdur. Yıllar geçer, o minvalde baharlar geçer. En güzel, en özel zaman dilimi gönlün bağlandığı kişiden ayrıdır. Ne tabiatın uyanışı ne bereket, umut, sevinç ne de beklenti, hayal, huzur kalır ömründe sevenin. Yıllar ve sensiz geçen baharlar ne çok fısıldadı yüreğime bahardan yapılma hüzünlü sözleri, bir bilsen ah bir bil sen!