Her gün “âh” ettim bir kere, bir kere o âh’ı geri aldım.
Bırak
Bırak o kordonu dedin, bıraktım ve çıktım dünyaya
İlk zorluğu buyurdun, memeyi bırak dedin, uzun emdimdi eminim.
Köyü bırakıyoruz dediydi baban biraktı hepimizi şehire
Saçını bırak, dedi annen berberde her sabah zor olur
Her gün taraması, başlarken ilkokula.
Ne berberi unuttun ne o günü.
O gün bugün saçın bir anlamı yok sende, arada
_Ah boynumuz ağırdı bize
boyumuzdan büyük yükler edindik.
Sayfa 26Kitabı okuyor
Ah Felice,
ben senin yokluğuna mıhlandım,
haricimde dönüyor
dönüyorsa dünya.
Sayfa 17Kitabı okuyor
Ah! yine de yolumdaki kederi kimse bilmesin,
büyüsün, genişlesin, dolansın ömrümü;
kapısı kapalı çoktandır, penceresi dargın.
Sayfa 15Kitabı okuyor
+1
Ah! Yine de yolumdaki kederi kimse bilmesin.
Sayfa 19 - YKY, İstanbul. ( Burada olan bazı dizeler metis yayınlarındaki kitaplarında da yer alıyor kısım kısım )Kitabı okudu
ah benim kaçık sevgilim: istanbul.
fincanlarda yol görünmedi bana yaz boyunca.
Ruhumla bu hayat arasında kurduğum köprüye
“ah çok sallantılı” diye bakıyorlar.
Evet, haklılar.
Ah benim hayal kardeşim,
bizim bu aşktan alacağımız var.
Sayfa 56 - MetisKitabı okudu
ah! öfke için geç vakitteyim
durup dururken bir yerde
karşıma çıkan rastlantıdayım
hafızasındayım eski bahçenin
sarhoş asmaların biriktirdiği
bogazımı yakan acı bir imgedeyim
güneşi anımsamada,
ve orada durmakta
ama orada kaybolmaktayrm
ah! öfke için geç.
çok geç öfke için
durgun gölü bulandırmak gerek...
Ah, uçsuz bucaksız uzuyor aşkım da
kendim, yazda kavruk yaprak kadarım
Sayfa 29 - Metis YayınlarıKitabı okuyor
Ruhumla bu hayat arasında kurduğum köprüye
"ah çok sallantılı" diye bakıyorlar
Evet, haklılar.
Sayfa 27 - Metis YayınlarıKitabı okuyor
“Yeryüzünün acı bilgisine uyandık,
şaşkınlığa.
Derin uçurumlardan doğrulup doruğa,
yollarda kabuklar soyunduk.
Dilsizmiş dağ, ses etmemiş bize
merhamet ettik bakıp halimize
-Ah boynumuz ağırdı bize
boyumuzdan büyük yükler edindik.”
Sayfa 26 - Metis YayınlarıKitabı okuyor
Ah Ingeborg,
Nasılsın?
Sen hep ölümü düşünmek gibisin,
Sen "günü bölen çan sesleri gibi
barışın ve mutluluğun yakasına yapışan
ve olgun tarladaki orakları andıran
o büyük dünya korkusunun çocuğu"sun.