Mağlup mu desem mahçup mu?
Ama ikisi de değil
Ben garip, sen güzel,
Dünya umutlu
Öyle bir tuhafım bu akşamüstü…
Beni de böyle kendini gerçekleştirmiş ve tamamlanmış biri olarak kabul ettin, bu yüzden diğer hepsinden öte sevdin; bunu gayet iyi biliyorum. Hiç kimsenin bakmasını senin kadar iyi bilemediği resimlerimde ve eskizlerimde bütün benliğim mevcutmuş gibi geldi sana hep; oysa aslında, ah, aslında bu bakışının ardında hakikate dokunmuş dahi olmayan eski bir gençlik heyecanı vardı sadece. Ayrıca sen bunda haklıydın. Ve yine de, yine de? O halde niçin ne kadar süreceği belli olmayacak biçimde ayrıldık, niçin şimdi sen geleceğimize dair çekingen, artık yarı yarıya sönmüş bir umutla ortalıkta dolaşıyorsun ve ben neşeyle tuvalimin başında çalışacağıma niçin burada iki büklüm olmuş, masanın başında iyice eğilmiş oturuyorum ve geçmişime bakmaktan tepeden tırnağa gerilmiş, yazıyorum da yazıyorum? Veya senin kuşkun niye; benim onca istediğim şeyi artık yapamayacağımı, kendimi harcanıp tükenmiş hissederek tüm gücümle ve kendimi vererek sevemeyeceğimi kabullenişim niye?
Sayfa 1Kitabı okuyor
"Ve yağmura yakalanmanın romantik olabilecek hiçbir tarafı yok."
Clay gülerek, "Meğer bu yalnızca filmlerde roman- tik oluyormuş," dedi ve Julia'yı baştan aşağı süzmeye başladı. Saçları dağılmış bir şekilde boynuna ve yanak- larına değiyordu. Rimeli akmaya başlamıştı ve yüzün- den yere bir damla su düştü. "Ben neye
Sayfa 160
Ama ben asla bu kadar büyük bir yalan söyleyemezdim hiç kimseye. Bir evlilik nasıl çıkmaz gün yüzüne? Ah şu büyük, kalabalık ve dikkat dağıtıcı derecede cazibeli şehir! Hep senin yüzünden...
Sayfa 15Kitabı okuyor
Tuhaf yer bu dünya bilmem ki nasıl anlatsam
Ah bilmiyorum gülüm ben hiçbir şey bilmiyorum
Tek seni seviyorum ben başka bir şey bilmiyorum
Sayfa 42Kitabı okudu
Bahçede, o ağacın altında gördüm ilk yudumda gözlerindeki hüznü
Ah keşke tutup çıkarabilseydim içindeki çocuğu yeniden
Elinden tutmama izin verseydin ,gökyüzünü gösterebilirdim ben sana
Senden bihaber sesine akıyor hep bu ezgiler
Gözünü seveyim uzak durma bana .
zavallı ben, gözümü dikip bakıyorum ona
sessiz bir iniltiyle diyorum ki hepsi bu, olan biten
ben de bilmiyorum hüznüme sebep ne
mırıldanıyorum sonunda gittim elden
aynı dili konuşmuyoruz ki anlatayım ona
korkunç kederimin sırrını
şüphe yok ki kimse benim yaptığım gibi
acısına maya etmemiştir kendini
ruhumdaki kederin sebebi, benim.
bir çare yok buna
zincire vurulmuşum inliyorum
bir bağım yok zincirin halkasıyla
âh... işte bu senin coşkuyla aradığın
sırrım... divâne bir kadının sırrı
öyle bir varlıktı ki o, düşünmezdi
bir nebze olsun şöhreti şanı
onun sırrı bu: artık hiçbir şey değilim senin için
tiksindirici bir varlıktan başka
ne hışmın ne gazabındı beni korkutan
âh... budur işte bunca azap veren bana
Sayfa 70
seni ve gönülçelen aşkını anarak dün
yeşil bir gömlek giydim üstüme
aynada yine bakıp kaldım kendi suretime
saç bağımı çözdüm yavaşça
getirip parfüm sıktım, saçlarıma, göğsüme saçlarımı dağıtıp bıraktım tarağa
sürme çektim gözlerime işveyle
dudağımın kenarına bir ben kondurdum yavaşça
sonra dedim ki kendi kendime âh ne yazık, o yok
şaşıp
Sayfa 60
Bırak
Bırak o kordonu dedin, bıraktım ve çıktım dünyaya
İlk zorluğu buyurdun, memeyi bırak dedin, uzun emdimdi eminim.
Köyü bırakıyoruz dediydi baban biraktı hepimizi şehire
Saçını bırak, dedi annen berberde her sabah zor olur
Her gün taraması, başlarken ilkokula.
Ne berberi unuttun ne o günü.
O gün bugün saçın bir anlamı yok sende, arada
...varoluyorum, bu işe girişen ben'im. Ben. Beden bir kez yaşamaya başlayınca artık o tek başına yaşıyor. Ama düşünce öyle mi? Onu sürdüren, gözler önüne seren ben'im. Yaşıyorum, yaşadığımı düşünüyorum. Ah bu varolma duygusu yok mu, büklüm büklüm bir duygu; ve bu duyguyu, usulusul, yavaş yavaş ben seriyorum gözler önüne... Düşünmeme bir engel olabilseydim!
Sayfa 201Kitabı okudu
"Gitmek mi yitmektir, kalmak mı?” artık bilmiyorum…
Yerini yadırgayan eşyalar gibiydim ya ben hep!
Ve inançlı, gitmenin bir şeyi değiştirmediğine.
Bilemem, belki bu yüzden
Ben sana yanlış bir yerden edilmiş,
Bir büyük yemin gibiydim…
Beni hep aynı yerimden yaralayan o eve
Yine de döneyim, döneyim istedim.
Ah benim sesimle;
Söylesem de, inanmazlar
Benzemiyor çünkü bir dile.
Döndüğüm, döndüğüm ama döndüğüm
Döndüğüm bu sema sensin, döndüğüm.
Sen benim kara ömrüme vuran
Suyumu harelendiren sevincimdin…
Onu sevebileceğinin en yücesiyle sevdin.
Titreme daha fazla kalbim!
Bağışla kendini artık onu da…
Bırak gitsin, bırak gitsin.
O senin en ezel gününden kaderin.
Sen onu nasılsa bin kere daha…
Seveceksin.
Birhan Keskin
ah ben de bi bilsem
"Aferin kızıma, demişti. Düşüncesi bile beni neredeyse inletiyordu. Bu niye bu kadar hoşuma gitmişti?"
Bu romanda herkes perişan... Ah Feride ah ...
Bütün olan, geçen şeylere rağmen, sen yine bir parça benimdin; ben bütün ruhumla senin...
