OKUNMASI GEREKEN KİTAPLAR LİSTESİ
En sevdiğim sözlerden biriyle başladık konumuza. Bu listede olan kitapların çoğunu biliyorsunuzdur. Gerçekten bunca kitabı okumak göz korkutuyor olabilir. Ama şunu unutmayın, kitabın ilk sözünün başladığı yerde farklı bir siz başlar. Ben bu sürece kadar okuyabildiklerimi ve özellikle beğendiklerimi sıraladım ve buraya bırakıyorum. Eğer mutlaka oku
Ah eskiler...
Eskiden sevmek uğrunda ölebilmek demekti
Bundandır sevdalı sevdiğini
"-Kurban olduğum..." diye severdi.
Ah bir dost ! Eskiler dostluğun sudan ve ateşten daha zorunlu ve daha tatlı olduğunu söylerler , ne doğru değil mi ..
ÖLMESEM DE GÖMÜLMEK İSTERİM GÖZLERİNE
İnsan neyi kaybetmiş, arıyor bu dünyada?
Bir tek zatını görür garip adam aynada!
İşlenmiş yanaklara yaşlar dünden bu yana.
Ölmesem de gömülmek isterim gözlerine.
Tırnaklarla kazımış eskiler bu yolları.
Demirden ayrılıklar örmüş parmaklıkları.
Canın derinlerine çeksen de iblis yayı.
Ölmesem de gömülmek isterim gözlerine.
Zerre kürreye küskün çölleşen dimağımda.
Bir lacivert düş örter yüzümü yatağımda.
Fevc fevc karanlıklaşır kumrular kulağımda.
Ölmesem de gömülmek isterdim gözlerine
Ah Defnenaz, mecburum ömrü böyle sürmeye.
Ateşlere gark ettim okyanusu elimle.
Defne kokularından korku kaldı geriye.
Ölmesem de gömülmek isterim gözlerine.
Baranî şu cihanda bir dem görmedin rahat.
Ölüler diyarında kemik hissiyat kat kat.
Bu kadim sırdaşından farkında mı kainat?
Ölmesem de gömülmek isterdim gözlerine.
MUHAMMET BARAN ASLAN
eski yazıda "elif" harfiyle “güzel he”nin yanyana getirilmesiyle oluşturulan kombinasyondur. elif'ten sonra gelen "güzel he" biçim itibariyle noktayı andırdığı için "elifim noktalandı." denir ve bu, mecazen "neşem kedere döndü" demektir. çünkü "elif" , ince uzun haliyle "serbestlik ve güzelliği, "güzel he" ise "büklümlülüğüyle sıkıntı ve çöküşü ifade eder. iki harf birleşince acı sese dönüşür ve "âh!’ feryadı ortaya çıkar. Ne güzel demiş eskiler sonra almış bir türküye koymuşlar dilden dile dolanmış anlamda saklı zariflik. Dilde acı gönülde gam olmuş vesselam.
...elif'im noktalandı
az derdim çokçalandı...
Benim kalbimde kilerim var. Bazen açıyorum kapısını, yüzüme vuruyor sakladıklarımın kokusu. Şişelerin içine güzel anılar saklamışım. Belki ilerde lazım olur diye toprak küplerin içine hayallerimi basmışım. Sevdiklerimle çıktığım bir kır gezisinden topladığım, birinden aldığım, yolda bulduğum çiçekleri kurutup kaldırmışım rafa. Duvarlarına güzel günler, güzel sözler, ıyi dilekler asmışım. Güldüğüm anları, güzel geçen zamanları eritip kavanozlamışım, hepsinin üzerinde "ah ne güzeldi" yazılı.
Hüzünlerimi açıkta bırakmışım, hava alsın, cabuk bozulsun, atılsın. Kapının arkasında bir elek asılı. Hatırladıklarımı elemek, işime yaramayanları ayırmak için.
Içeriye girip dolaşıyorum bazen. Bazen yeni anılar bırakıyorum, bazen eskileri karıştırıyorum. Çare oluyor. Kapıyı tekrar kapattığımda iyi hissediyorum kendimi..