Eskiden az oyuncağım vardı ama birlikte oynayabilecek bir annem babam vardı. Artık odalar dolusu oyuncağım vardı ama oynayacak kimsem yoktu.
Ben uyurken eve gidip gelen babamın yüzünü unutmuştum.
Bir gece uyandım ve su içmek için mutfağa gittiğimde adamın birini gördüm.
"Tövbeler olsun, sen de kimsin?" dedim.
"Asıl sen kimsin?" dedi.
Babammış! Sakal bırakmış, zayıflamış. Ben de büyümüşüm. Oturduk sohbet ettik.