"Ahlar ağacı gibi.
Rengarenk çaputlar bağladım yıllarca dallarıma,
Mavi, mor, kırmızı ve yeşil,
İstedim, hep istedim,
Sen iste derdim, iste yeter ki
Vereyim.
Her istediğimi verdim.
Arttım, fazlalaştım,
Eksikli yaşamaktan.
Ahlar ağacıyım, gibisi fazla." demiş Madak o anda kendini anlatırken belki de yazmak için yazmış sadece ilhamı gelmişken.
Ama okurken ben hissettim. Yaşadım. Kendimi buldum.
Ve inandım hangimiz olursak olalım, kim olursak olalım, bir yerde biz ahlar ağacıyız, gibisi fazla!