Merhabalar 'lerim.
Rota'mızın belirlendiği 2.kitabın hissettiklerini anlatmaya geldim.
Biraz veda konuşması gibi olacak ama idare edin artık, çünkü konusunu anlatırsam spoiler olacak buna eminim.
Şimdi başlayayım;
Güniz ve Bulut verdikleri zorlu karara rağmen asla birbirlerinden vazgeçmiyorlar ki bunu hepiniz tahmin etmişsinizdir.
Fakat geçmişin kirli elleri,takıntılı insanlar ve anne demeye bin şahit gerektiren adını bile unuttuğum kadın tabi ki kızına hayatı zindan etmeye devam etti.
Neyse ki yazar bizlere acımış da Güniz'i daha fazla acıtmadı.
Bulut'la aralarındaki ilişki takdire şayandı.
Uğur, benim hüzünlü kekim umarım büyümeyi başarmışsındır.
Belki bir Güniz değilim ama olurda başaramamış olursan daima kollarımı açmış seni bekliyor olacağım.
Ah Nail her bir karakteri sevsem de sen daima farklı bir yere sahip olacaksın.
O kadar saf,naif ve komiktin ki yeniden aşık olduğun anları okumayı, o anları seninle yaşamayı çok isterdim.
Bana da aşık olabilirsin
Efe, senin kardeşinle aranızdaki uçurumları daha çok aşıp daha da iç içe geçmiş halinizi daima hayal edeceğim.
Ve emin ki hayalimden de öte bir bağınız olacak.
Güniz ve Efe anne babalarınıza o kadar öfkeliyim ki asla isimlerini hatırlayamıyor ve bundan rahatsız olmuyorum.
Güniz'in annesi yazdığın o mektup seni benim gözümde hiç bir zaman haklı çıkarıp yüceltmeyecek aksine daha öfkeyle hatırlayacağıma eminim.
Son olarak Güniz Işık, umarım seninle aynı geçmiş kaderini yaşayan tüm Güniz'ler şu anda da seninle aynı şanslı kaderi paylaşıyorlardır.