..bayılacaktım ama annem elimden tuttu.
Ne tuhaf, anneler ölürken bile çocuklarının Anneler ölürken bile çocuklarının ellerini bırakmıyor ne tuhaf.
Ben annem ölürken hiç ağlamadım. Ben annem ölürken çok ağladım çünkü annem gırtlağından hırıltılar çıkarırken nasıl terliyordu, görmeliydiniz.
Ben Azrail'i annemin yanında görseydim ona bir çift lafım olurdu. Derdim ki: "Şimdi yani af edersin ama o sıktığın annemin gırtlağı."
Yıkıldık. Yıkıldıkça kanatlarımız
Kanatlarımız morardı gökleri gördük.
Ellerini el olarak tutmak istiyor ellerim.De ki bunun kaburgamdaki kiliseyle ilgisi yok değildir Zaten en az on iki kişiden biri haindir
SENİ ŞU DÜNYA GÖZLERİMLE
NE DE SEYREK GÖRÜYORUM
İşte sen gülüyorsun
ve beni daha geniş bir salona almış oluyorlar.
Ah aşk!
Bir topluluğun fotograf çekildikten sonra
Dağıldığı
An.
Patates cinsleri vardır; kızartmalık ve haşlamalık. Çeşitli ebatlarda düğün pastaları olur. Muz olur.
Fotoğrafı ve'I asr ile açıkla derdi babam
Kuyulardır, derindir, içinde adam vardır
Yusuf bile düşmüştür Aleyhisselam!
Yağmur başladı sen dedim camlara koşdum .
Doğursan zulmümden çıldıracakdı deniz .
Biz aynı hırkayı giyecekdik Muhyiddin ağlayacakdı.
Hatırlat da haziranın sonlarında çocukluğumu yakalım.
Bir buz kümbetine çarptım devrildim diye güleceğim tutuyor. Oysa gülünecek nesi var bunun?
Ayakkabılarını kapımın önünde görmeyi istiyorum!
Çünkü bu,
Seni seviyorumun içine nal salmak demektir
Sayfa 61Kitabı okudu
Belki de şair olurum ve seni de aldırırım yanıma...