Uğultulu ölümsüz
°°
Duysalar diyorum duysalar...
Söylemem!
Fırtına var dışarda...
Mezarlıkta bir sessizlik...
Ölümü kabullenmekte bu kadar zor mu olacaktı?
Diyorum ya işte!
Didem Madak kadar ölüme şair cesetim...
Fırtına var ugultular yükseliyor...
Soba sönmüş içinde rüzgar var...
Belki melek sobada giz...
Köpekler ya köpekleri nasıl unutursun maral?!
Köpekler rüzgarla havlamasın söyleyin...
Ölecekte olsa insan, korkuları hiç değişmiyormuş...
Köpekler ulumasın mezarımda, korkardı bu ceset yaşarken...
Ve tren sesi...
Ah Zeze' nin Portugası ölmüştü..
Portuga' nın düdük sesi geliyor...
Rüzgar onu da sarsıyor belli, rayların ağır gıcırdayan sesi geliyor...
Kardeşim uyuyor yatağında bir bilse bir cesetle uyuyor...
Bilmesin herkes gibi...
Ve ilk defa yaşamak istiyorum...
Ölünce kıymet bildi yaşamak bu cesette...
-Neden hiç mutlu değilsin Zeze?
+Neden mutlu olmalıyım?
-Çünkü dünyaya bir defa geliyoruz
+İyi ki bir defa geliyoruz Portuga
-Neden?
-İkinci bir hayatı kaldıramazdım
Şeker Portakalı
Ah Portuga... kitap bitti sanki kalbimden bir şey çıktı ve gitti. Bana kalan Zeze'nin acısı, Portuga'nın yokluğu. Tarifsiz. 🥺
Şeker Portakalı
Yeni kitaba başlayacağım ama resmen Şeker Portakalının etkisinden çıkamıyorum🙄 ah be Zeze ah be Portuga🥺🥺