"Gözlerimi kapadığım zaman senin hayalini görüyorum..." diyorsun. Ah Aliye, ben gözlerim açıkken bile hep seni görüyorum.
“Ah Maria, niçin seninle bir pencere kenarında oturup konuşamıyoruz? Niçin rüzgarli sonbahar akşamlarında, sessizce yan yana yürüyerek ruhlarımızın konuştuğunu dinleyemiyoruz? Niçin yanımda değilsin?”
Reklam
Ah o çaresizlik...
Yalnız kalmak istediği her halinden belliydi, fakat etrafındakilerin bunu ne kadar şiddetle reddettiklerini görünce, o da sesini çıkarmaz oldu.
Mektubundaki "Beni istediğim kadar sevmezsen ölürüm" cümlesini belki elli defa okudum. Ah Aliye, seni isteyebileceğinden çok seveceğim. Benim nasıl sevebileceğimi göreceksin...
“Gözlerimi kapadığım zaman senin hayalini görüyorum… diyorsun. Ah Aliye, ben gözlerim açıkken bile hep seni görüyorum.”
"Ah, bu manasız dalgınlık! Birdenbire dünyayla alakam kesiliveriyor ve ben boşluklarda uçmaya başlıyorum... "
Sayfa 119
Reklam
“Gözlerimi kapadığım zaman senin hayalini görüyorum..." diyorsun. Ah Aliye, ben gözlerim açıkken bile hep seni görüyorum. Her şeyde senin hayaline tesadüf ediyorum.
"Gözlerimi kapadığım zaman senin hayalini görüyorum" diyorsun. Ah Aliye, ben gözlerim açıkken bile hep seni görüyorum.
"Gözlerimi kapadığım zaman senin hayalini görüyorum..." diyorsun. Ah Aliye, ben gözlerim açıkken bile hep seni görüyorum. Her şeyde senin hayaline tesadüf ediyorum.
“Gözlerimi kapadığım zaman senin hayalini görüyorum…” diyorsun.Ah Aliye,ben gözlerim açıkken bile hep seni görüyorum.
Reklam
“Gözlerimi kapadığım zaman senin hayalini görüyorum..”diyorsun. Ah Aliye, ben gözlerim açıkken bile hep seni görüyorum.
Sayfa 289 - YKYKitabı okuyor
- Hiyungyu!.. Kalbine susmasını emret... - Ah Kürşad, dinlemez ki!..
Sayfa 189Kitabı okudu
Sev çünkü sevmek en kolay:))
Ah, ben hayvanları severim. Bütün canlı mahlukları, hayatı, güzelliği, saadeti severim.
Aradaki bütün bağlar, ruhlar beraber olmadıktan sonra ne ifade ederler? Senelerden beri hiç kimseye tek bir kelime söylemedim. Hâlbuki konuşmaya ne kadar muhtacım, her şeyi içinde boğmaya mecbur olmak, diri diri mezara kapanmaktan başka nedir? Ah Maria niçin seninle bir pencere kenarında oturup konuşamıyoruz? Niçin rüzgarlı sonbahar akşamlarında, sessizce yan yana yürüyerek ruhlarımızın konuştuğunu dinleyemiyoruz? Niçin yanımda değilsin?"
Sonuna kadar okuyun :’)
Şimdiye kadar tesadüf ettiğim insanlardan bir tanesi benim üzerimde belki en büyük tesiri yapmıştır. Raif Efendi’nin saf yüzü, biraz dünyadan uzak, buna rağmen bir insana tesadüf ettikleri zaman tebessüm etmek isteyen bakışları gözlerimin önünde canlanıyor. Halbuki o hiç de fevkalade bir insan değildi. Hatta pek alalade, hiçbir hususiyeti bulunmayan, her gün etrafımızda yüzlercesini görüp de bakmadan geçtiğimiz insanlardan biriydi.
Resim