Ah şu sorumsuz büyükler! Kaç kişinin hayatını mahvettinizin farkında mısınız?
Sayfa 54Kitabı okudu
Ah şu büyüklerin ayrımcılığı yok mu
Küçük prensin geldiği gezegenin B-612 diye bilinen asteroid olduğu konusunda beni haklı çıkaracak ciddi bir nedenim var.
Bu asteroidi ilk kez 1909 yılında bir Türk gökbilimci teleskopla gözlem yaparken görmüş. Bu buluşunu hemen Uluslararası Gökbilimi Toplantısı'nda büyük bir heyecanla sunmuş, ama adamcağız şalvar, cepken ve fes giyiyor diye onun söylediklerine hiç kimse değer vermemiş. Büyükler böyledir işte...
Ah şu büyükler...
Büyükler rakamlara bayılırlar. Onlara yeni bir arkadaşınızdan söz ettiğiniz zaman, size esas sormaları gereken sorulan sormazlar. Mesela asla şunları merak etmezler: “Arkadaşının sesi nasıl Hangi oyunları seviyor? Kelebek koleksiyonu var mi?” Onun yerine, “Arkadaşın kaçyaşmda?” diye sorarlar. “Kaç kardeşi var? Kaç kilo? Babası ne kadar para kazanıyor?” Onu yalnızca bunlarla tanıyabileceklerini sanırlar. Eğer büyüklere, “Kırmızı tuğla!ı güzel bir ev gördüm, pencerelerinde sardunyalar ve çatısında kumrular vardı...” derseniz, bu evi bir türlü hayallerinde canlandıramazlar. Onlara şöyle demeniz gerekir: “Yüz bin franklık bir ev gördüm.” O zaman şöyle haykırırlar: “Ah, ne kadar da güzel!”
Sayfa 21
Ah o eski günler , eski insanlar
Kredi kartı nedir bilmezdik O yıllar O yüzden bakkala falan borç yazdırırdık. Bakkallar süpermarket olmadığı için haciz falan gelmezdi.
Öğretmenler saygı görürdü. Ana baba gelip höt zöt edemezdi.
Öğretmenlerden gizli sigara içmek cesaretti ama, okul önünde uyuşturucu satmak akla hayale bile gelmezdi!...
Komşunun çocuklarını istediğin gibi öper
Ah şu büyükler!
Size Asteroit-B-612 üzerine bu ayrıntıları anlatıyor ve numarasını söylüyorsam, bunun sorumlusu büyüklerdir. Büyükler sayıları pek severler. Ne zaman onlara yeni bir arkadaşınız olduğundan bahsetseniz, size asla esas konu hakkında soru sormazlar. Asla, "Sesinin tınısı nasıl? Sevdiği oyunlar neler? Kelebek koleksiyonu yapıyor mu?" diye sormazlar. Onun yerine "Kaç yaşında? Kaç kardeşi var? Kaç kilo? Babası ne kadar kazanıyormuş?" derler. Sadece bu sorularla onu tanıyabileceklerine inanırlar. Eğer büyüklere, "Kırmızı kiremitleriyle penceresinden sardunyalar sarkan ve çatısında kumruların yuva yaptığı güzel bir ev gördüm..." derseniz, böyle bir evi hayal edemezler. Onlara, "Yüz bin franklık bir ev gördüm," demek gerek. Ancak o zaman, "Ne kadar güzel!" diye çığlık atarlar.
Sayfa 21 - ithaki çocukKitabı okudu
Şu büyükler olmasaydı. Hayat sadece çocukların hayallerine göre şekil alsaydı. Hepimiz masum kalabilseydik. Ağaçlar, kuşlar gibi. O berrak ırmaklar. Dağlar. Ve insanlar. Hepimiz. Hep masum kalabilseydik. Bir hayal. Ah!.. O hayali hiç bozmasaydık. Ey çocuk! Çocukluğum benim. Bak sana söylüyorum yalnızca. Biz gerçekte hiç büyümedik. Hep masum kaldık. Çocuktuk.
Sayfa 24 - Hayykitap
