Ah! siz kadınlar, kızlar, şu anlaşılması olanaksız kadın kalbi! Siz kadınlar, varlıkların en utangacı olmadığınızda en yüreklisi olursunuz! Akıl yanınıza uğramaz bile.
Sayfa 58Kitabı okudu
Antonius bakar kendini yenemeyerek.
Senin rastladığın bütün kadınlar, köşe başlarında, kırmızı fenerlerinin altında şarkı söyleyeninden tut tahtırevanına uzanıp güller yolan eşraf karısına kadar; aralıklardan görür gibi olduğun bütün biçimler, sevişme isteğinin bütün aklına getirdikleri, hepsini iste benden! Bir tek kadın değil, bir dünyayım ben! Giysilerim bir düşmeyegörsün üstümden, ardı ardına ne sırlara erersin bende!
Antonius’un dişleri birbirine vurur.
Omzuma parmağını bir dokunsan, damarlarında bir ateş dolanır gibi olur. Bedenimin en ufak bir yerini elde etmekle bir ülkeyi fethetmenin sevincinden daha ateşlisini duyarsın! Uzat dudaklarını! Yüreğinde eriyecek bir meyve tadı vardır öpüşlerimin! Ah! Nasıl yitirirsin kendini saçlarımın arasında, göğsümü koklar, her yanıma ayrı bir şaşkınlıkla bakarsın nasıl, yakar seni gözbebeklerim kollarımın arasında, su çevrimlerine kapılmış gibi…
Antonius haç çıkarır.
BEYAZ LÂLE
Hudutta bozulan ordu iki günden beri Serez’den geçiyordu. Hava serin ve güzeldi. Ilık bir sonbahar güneşi, boş, çimensiz tarlaları, üzerinde henüz taze ve korkak izler duran geniş yolları parlatıyordu. Bu gelenler, gidenlere hiç benzemiyorlardı. Bunlar adeta ürkütülmüş bir hayvan sürüsüydü. Hepsinin tıraşları uzamış, yüzleri pis ve
yapıştırsam da parçalarını hayatımın
su sızdırıyordu çatlaklarından.
karnabahar kızartmıyordu asla
başroldeki kadınlar.
Ah şu kadınlar...
"Ne kadar kalpsiz bir insan bu!"
Sayfa 21 - Venedik Yayınları; Ocak - 2021, AnkaraKitabı okudu
Rainer Maria Rilke
Birinci Ağıt
Kim duyar, ses etsem, beni melekler katından? Onlardan biri beni ansızın bassa bile bağrına, yiterim onun daha güçlü varlığında ben. Güzellik güç dayandığımız Ürkü'nün başlangıcından özge nedir ki; ona bizim böylesine tapınmamız, sessizce hor görüp bizi yok etmediğinden. Her melek ürkünçtür. Kendimi tutar bu yüzden, yutkunurum.
Kadınlar! Ah şu kadınlar! Kim anlayabilir ki onları! Gülümsemeleri bakışlarıyla çelişir, sözleri büyük umutlar verir, çeker seni, ama seslerinin tınısı iter...
Sayfa 149Kitabı okudu
Herkese selamlar
Nisan ayının ilk kitabı; 
Nabizade Nazım 'ın kaleminden; " 
Zehra "
Yazarın, yazdığı ve ilk defa 1894'te Servet-i Fünûn'da tefrika olarak yayımlanmış romandır.
Tanzimat Edebiyatının ikinci dönem ürünü olan Zehra, karakterlerinin çok yönlü işlenişi açısından kendinden öncekilerden ayrılan bir romandır. Bu
Ah, şu kadınlar ne düşler kurar dururlar.
