Mewlîda Kurmancî • Melayê Bateyî
Hemdê bê hed bo Xudayê `alemîn
Ew Xudayê da ye me dînê mubîn
Em kirîne ummeta xeyr-ul beşer
Tabi`ê wî muqtedayê namiwer
Ew Xudayê malikê mulkê `ezîm
Daye me mîrasa Qur`ana Kerîm
Hayatını sevgilinin yoluna adayarak kazanmak; hayatını yaşayarak sevgiliyi kazanmakla aynı şey değildir. İnceliğin ve duyguların zirvesindeki ruh; sevgiliyi, hayatını ona adayarak kazanır. Maşuk yanına değil yarana gelen demekti. Benim üç yaram var. hayat yarası, ölüm yarası ve aşk yarası. Sen hangisine geleceksin Şems?
Muhabbet ve sevgi dolu
Balkanlar’da Osmanlı’nın idare ettiği zamanlarda, Hıristiyan ahâli bile ne kadar rahattı. Hıristiyanlar kendileri söylüyorlar: “Ah o Osmanlı devrinde ne kadar rahattık, ne kadar iyiydik!” Sonradan gelen devirde çok rahatsız olmuşlardır, baskılar altında kalmışlardır. Bunları kendileri söylemişlerdir.
Sayfa 417
Ezansız Semtler
Kendi kendime diyorum ki: Şişli, Kadıköy, Moda gibi semtlerde doğan, büyüyen, oynayan Türk çocukları milliyetlerinden tam bir derecede nasip alabiliyorlar mı? O semtlerdeki minareler görülmez, ezanlar işitilmez, Ramazan ve Kandil günleri hissedilmez. Çocuklar Müslümanlığın çocukluk rüyasını nasıl görürler.
İşte bu rüya, çocukluk dediğimiz bu
Özgür DEĞİLİZ!..
~•~
Ümmet olarak üstümüzdeki ölü toprağını atmadan, zihnimizdeki ön yargı zincirlerini kırmadan, kalplerimizdeki gaflet bulutlarını dağıtmadan, İslam âlemine sirayet eden tefrika hastalığından kurtulmadan, hizipçilik prangalarını parçalamadan, “Hep birlikte Allah’ın ipine sımsıkı yapışın, parçalanmayın.” (Âl-i İmrân, 3/103.) emr-i ilahisine uymadan ne biz özgür olabiliriz, ne Kudüs.
~•~
Ah açıkça konuşamamak, ah dünyanın sırlılığını kendi hilesine saklayan üçkâğıtçı insan, ah rezil, senin yüzünden yüzlerce kişi canına kıydı, ah katil. Sır arar gibi yapıp sadece ayıbını diğerlerinden saklayarak buna inananın kendini ayıplı bulmasına sebep oldun sadece, buna fazla inanan da dünyada fazilet diye bir şey olmadığına öyle inandı ki fazileti olana da bu hafife alınma fazla geldi. Yine orta kazandı. Ah orta ümmet, en sevmediğim sensin.
Sayfa 218Kitabı okudu
Eski peygamberler, eski insanlar Peygamber SAS’in ümmeti olmaya can atıyorlardı.
“—Ah nolaydı, onun zamanında yaşasaydım da, ona ümmet olsaydım. Onun tebliği esnasında ona yardım edebilseydim.” diye ümmeti olmağa herkesin can attığı bir peygambere, el-hamdü lillâh, eş-şükrü lillâh Allah-u Teàlâ Hazretleri bizi ümmet eylemiş, çok güzel...
Mahzun, kalbi kırık Kubbetus sahra
Gelip peygamberim sana baksa
Azdır, beni huzurundan kovsa
Ah özgürlüğün hangi mümine nasip olsa
Gel canım mescidi aksa
Kanım senin yoluna aksa.
Gözlerin senin kucağında açsa
O yigit, o mahzun Hanzala
Karınca misali su taşımak
Nasip etse Yaradan, şu faniye de acıyarak
Doğacak güneş karanlığı yararak
Tüm mazlumlara can suyu olarak
O ümmet ki senin icin tek yürek
Artık biliriz ki hakiki iman gerek
Bükeceğiz o bileği engelleri tek tek geçerek
Batının beş para etmez ciğerini deşerek
Emine ✍️
Ah orta ümmet, en sevmediğim sensin.
Sayfa 218Kitabı okudu
Âh, kendi yumurcağını terbiyeden aciz babaların mürebbi-i ümmet geçinmesi ne ayıp şeymiş!
Sayfa 15 - Kurtuba KitapKitabı okudu
Ah!,,, içinde boş inançlardan başka değer
taşımasına izin verilmeyen ve durmadan
sığınacak koltuk altı aramak zorunda bırakılan biz-halk, (avam, cemaat, taban,
yoksul, cahil, ahali, köylü, kentli, kasabalı,
baldırı çıplak, amele, aşiret, ümmet, cemaat, proletarya, millet) ulu Tanrı’yla iç içe geçmiş parçalanamaz ve kurtulunamaz ve kutsal cihan imparatorunun yüksek amaçları önünde elbette duramazdık
ayakta,,, küçük, bayağı acılarımızın dedikodularıyla sürekli,,,
