Çağın küçük bulanığı
…ah şu yalnızlık,
kemik gibi
ne yana dönsen batar..
güzel günler çabuk geçer
içimiz bir hoşça kal ülkesi
bir ölüm vefalı,
bir de sonbahar..
Cahit ZARİFOĞLU
Ah evimizin sokak başında görünüşü,
daha kapıdan girerken ısınan sırtımız
Bin bir üzüntümüzü ananın o kolaylaştıran tutuşu
Yolda doğan çocukların bile gördüğü aynı düş..
Sen beni öpersen belki de ben Fransız olurum
Şehre inerim bir sinema yağmura çalar
Otomobil icad olunur Zarifoğlu ölür
Dünyadaki tüm zenciler kırk yaşından büyüktür
Geç kaldığımın telaşı ile ruhen çırpınıyorum. Her secdenin ele geçmez bir fırsat olduğunu anlıyor ve "secdede olmadan secdede olmak" larımı ah vahile anıyorum.