Yalnız Kadın (Tiyatro Hikâyesi)
KADIN ERKEK İLİŞKİLERİ ÜZERİNE BİR KESİT
(2 KİŞİLİK TİYATRO OYUNU)
Koca işinden evine gelir evde karısı onu beklemektedir. Ve sahne başlar:
(Not: K.'ları kadın E.'leri erkek olarak okuyunuz.)
Zehra
Demir kapıyı açıp karanlık avludan içeriye girdi. Avlu soğuktu. Biraz yürüdükten sonra geniş tahta merdivenin önüne geldi. Kapancanın boşluklarından beliren ışık, evdekilerin uyumadığını gösteriyordu.
Kirli fistanın içine üşüyen ellerini koyarak beklemeye başladı.
Iki saat kadar bekledikten sonra kapancanın üzerindeki ışık süzmeleri çoğaldı.
Yer altından notlar 12
Dün benim doğum günümdü;Dün gece 23.59’u geçip 00.00 olunca hemen telefonumu elime alıp mesaj beklemeye başladım, Hadi bakalım dedim kim var kim yok, kim hatirliyacak kim hatirlamiyacak falan işte…Tabi hikaye böyle başlamıyor..aslında öyle doğum günüymüş ıvırmış zıvırmış çok önem vermem fakat içimde ukde olmuş nedense. Neyse dakikalar ilerledi
Bu ileti dalga iletisi değildir. Fikriniz yoksa yazmayın.
Çok sofu biri olmasam da dini inançlarım var. Ama bu inanç bende sevgiyle değil korkuyla var. "Allah beni cezalandıracak mı?" korkusu artık çok rahatsız eden bir faktör haline geldi. Misal; O gün dua etmedim ve bu zamanı kitap okuyarak geçirdim, beynim başlıyor "aha günah işledin, kesin başına bir şey gelecek, sana gelmese bile çocuklarına olabilir" gibi. Bunu beynimden atmayı çok denedim olmadı. Acaba diyorum psikolojik destek mi alsam? Size de oluyor mu böyle durumlar, yoksa tek kaygılı ben miyim? Peki ben nasıl severek ve isteyerek ibadet edebilirim? Çünkü bu şekilde olunca ibadet etmeye eriniyorum zorla yapıyormuşum gibi oluyor?
Peki ben bunu niye buraya yazdım?
-Googledan arayınca abuk subuk şeyler çıkıyor, bilgi alamıyorum.
-Diğer sosyal platformlara yazamam akrabalar bunu destekleyecek nitelikte değil.
Toplantıya gideceğim. Baktım geç kalma ihtimalim var, bindim bir taksiye, muhabbetçi bir arkadaş. O anlatıyor ben dinliyorum. Tam işyerinin önüne geldik. Ankara’da Bakanlıklar. Diyelim ki, taksi parası 9.75 TL tuttu, ben 10 TL uzattım. Hani hepimizin yaşadığı sahne vardır ya, taksici üstünü arıyormuş gibi yapar, siz de para üstünü alabilmek için
BENDEN SONRAYI YAZ BANA...
Benden sonrayı YAZ Bana
Bütün hikayeni...
Başından geçeni YAZ...
Ben yaşarken benim yazamadıklarımı,
Üzerimden uçup giden martıları,
Alaca kargayı...
“aha leylek geldi” yi
Fırat kumsalına konup geçen turnaları, Toyları, sık söğütlü adayı,
2019’da okuduklarım veya tekrar okuduklarım arasında en beğendiğim kitapları listelemek istiyorum. 40 kitap okumuşum. Yılbaşına kadar 
Savaş ve Barış (2 Cilt Takım)’ın ikinci cildi yetişmeyecek. O artık diğer yılın listesine kalır. Beğeni sırama göre başlıyorum.
1. 
Budala Kitap kulüplerinden
Sevdiklerimizin değerini bilelim:(
(okumak isteyenler için çok uzun ama duygusal bir metin bırakıyorum buraya -bendenizden-)
(Askerden dönen Necmi'nin annesini kaybetmesi üzerine arkadaşına bunu anlatması)
Necmi başını büküp olayları tek tek anlatmaya başladı. ‘Valla devrem ne sen sor, ne ben söyleyem. Bizimkiler de bilmez ama benim sonum yakındır. Benim Valideyi hatırlar
Bugün, pek adetim olmayarak kitabı dışarda okumaya devam edeyim dedim. Rastgele bir parka gittim. Parkın en dip köşesindeki çardakta sırtımı parka yüzümü ağaca ve gökyüzüne dönerek kitabıma yumuldum. Endülüsten mağribe, sergüzeştten sergüzeşte, entrikadan doğruluğa, duygudan duyguya kendi benliğimi unuttuğum anda 70 yaşlarında bir amca oturabilir
Bu dünyanın çilesi benim,
Egosu ben, delisi ben.
En yanlışı, en günahkarı,
Boş boş gezeni benim.
Aldırmayın siz, geçin, geçin.
Hakk yok, mizan yok.
Bir benim umursayan,
Beni de siz umursamayın.
Yok başka gücüm, yok bir işim,
Hakk aramakla mı geçirmişim?
Aha da umrum bile değil,
Laf atın, söz atın, ha bir de
Çalıp çalıp ileti atın.
Kitabsever