"Eğer o orada olmazsa tanrılar bir karara varamaz. Bir seneyi daha savaş hazırlıklarıyla çar çur ederiz."
"Genç hanım, yoksa tanrılar bir arada hareket etmeyi beceremiyor mu demek istiyorsun ?" diye sordu Dionisos.
"Evet, Tanrı Dionisos."
Bay D. kafasını salladı. "Emin olayım dedim. Haklısın tabii. Devam edin."
"– Necə adamdır ?
– Nə bilim, Potidə yazıçılıq edir, özü yazıb özü oxuyurdu.
– Əgər yazmağı bacarmırsa, niyə çap edirdilər ?
– Ədəbsiz, dikbaş adamdır, hamınə qorxutmuşdu.
– Nə yazırdı ?
– Hökumətin lehinə yazılar yazırdı. Bədbəxti günaşırı döyürdülər. İndi özü də buradadır. Görəsən, nəyə görə yatır ?"
...
"- Petya Tokadze, özünü az təriflə. Bütün bu hadisələr baş verdiyi zaman ikinci mərtəbənin ayaqyolusunda gizlənməmişdinmi ?
Tokadzenin cavabı gecikmədi :
- Baldızını zorladığınçün yatırsan, Kolya Şilakadze. Mən bunu bilirəm ! İndi get, kameralara baş çək, bunu hamıya danış... Unutma ki, təsdiq olunmayan cinayətlərin də var : qayınananı da zorlamaq istəyirdin !
Şilakadze donub-qaldı. Tokadze onu dinləyənlərə tərəf çevrilib nəsə dedi və tibb məntəqəsinə doğru getdi. İnamla addımlayırdı, əvvəlki qorxu-hürküsündən əsər-əlamət yox idi. Şilakadze tǝrpənmirdi. Təbii ki, o heç kəsi zorlamamışdı, ancaq Tokadze bu gözlənilməz ittihamı elə inamla irəli sürmüşdü ki, eşidənlərin başı gicəllənmişdi.
– İndi başa düşdünmü yazdıqları niyə çap olunurdu? - pilləkənin altından keçərkən Data Tutaşxia dedi."
"Vurulmuş!" dedim. "Gerçi size kim vurulmaz ki, çok baştan çıkarıcısınız!"
"Hadi artık iltifatlarınızı da alıp gidin! Durun, size yolluk olarak bir çimdik atayım.
Pandaların bizim müdahalemiz olmadan hayatta kalamayacak beceriksiz, cinsel yönden utangaç ayılar olduğuna inanmak istiyoruz; halbuki onlar feci ısırabilen, itiş kakışı bol grup seksten hoşlanan ve hayatta kalma konusunda epeyce tecrübeli hayvanlar.
Az gelişmiş ülkelere has çifte standardın en somut göstergelerinden biri de, kendi ülkesinde aşağılanan bir davranışı, bir batılı yaptığında bu davranışa hemen hayran olunmasıdır.
Biz kızlar, çocukken yaramaz erkeklerden bizi öne geçiren, “Aferin kızım, ne uslu, ne çalışkansın”ları, büyüyüp iş hayatına atılınca duymuyoruz. Arada oyun değişiyor.
"Televizorda adamların komada olan xəstələrlə söhbət etdiyini, onların birdən-birə komadan ayıldığını və sonda hamının ağlaşma qurduğunu görmüşəm.
Məncə, belə seriallar çox bayağıdır."
"Çölə çıxmazdan əvvəl onu güldürəcək bir şey demək istəyirəm. Əgər qonaqlar çıxhaçıxda gülürlərsə, onda onlara elə gəlir ki, bütün qonaqlıq yaxşı keçib.
- Heç Hollandiyada olmusan? - soruşuram.
- Niderlandı nəzərdə tutursan?
- Yox, Hollandiyanı.
Qonaqlıqda səfeh bir şey söylənəndə isə xatirələr də axmaq bir qonaqlıq kimi qalır. Qulaqlarımın dibinəcən qızarıram."