Bu kitapta da okurlar ikiye ayrılmış durumda... Beğenenler beğenmeyenlere karşı... Ben ise ortada hakem gibiyim. İki tarafa da haklısınız demek istiyorum çünkü öyle :). Bir şey katıyor mu? Yok (gerçi bu kişiye göre değişkenlik gösterir)... Eğlenceli mi? Evet... Garip hisler besliyorum sana Holden... Fakat ben yine kelimelere takılmış durumdayım... Lanet, felaket, filan, herif, vay canına, bittim buna... Her sayfada görmeniz mümkün olan ifadeler...
.
Noel arefesinde son okulu Pencey'den de (daha önce de atıldığı okullar mevcut) atılan 16 yaşındaki bir çocuğun hayat felsefesini okuyoruz... Herkesten ve her şeyden nefret eden, insanları ve birçok şeyi sahtekâr bulan bir genç caanım Holden... Ben böyle garip bir çocuk görmedim... Aslında anlatmak istediği sevmediği şeyler... Daha doğrusu yapmacık olan şeylerin ardını söylüyor bize... Tanıştığıma memnun oldum derken gerçekten memnun muyuz? gibi... Nezaketen söylenen şeylerin iç yüzünü gösteriyor yani... Mesela bir yerinde "... Çok zeki filan biriydi, ama anlıyordunuz, adamda beyin yoktu." diyor... Ahahah bittim buna:)... Bir iç ses sanki... Hani dıştan gayet nazik konuşup içten sayıp sövdüklerimiz var ya hah işte tam olarak bunu yapıyor Holden:)))...
.
Yazım diline, anlattıklarına, yaşadıklarına odaklanırsak vasat bir kitap... Ancak Holden'ın gözünden olayların arka planına odaklanırsak muazzam bir kitap... Okuyup karar verin...
.
Sahi kışın o ördeklere ne oluyor?:)))
Emil Michel Cioran Çürümenin Kitabı da kendisi gibi, özel. Değerlendirmemi okuduğum sırada aldığım notların çıplak haliyle yapacağım, tam bir inceleme metni olur mu bilemiyorum. Okur adayına ilgi çekici ve doğal gelmesi hedefim. Yüzeysel bir incelemenin yazara haksızlık
-Jerome_David_Salinger608.jpg){kind=small}
