Kızlarımın saçının teline dokunamaz kimse!.
Bir-iki kere mızmızlandı diye Ayşe’ye vurmaya kalktı Remzi. Kendimi önüne atıp kızı bir koruyuşum var... Dövdürmem kızımı o hayvana. Ahdım var... Ben ne çektiysem, babamdan, amcamdan, abilerimden, kocamdan, Hayri Abi’den, Ömer’den... Ohoo benim de liste kabarıkmış. Adamlardan çektim ama en çok anneme kızıyorum. Annem, ana olaydı, ben bunca eziyet görmezdim. Bir günden bir güne babam döverken araya girmedi. Gir, savun kızını, evladınım ya, benim yerime sen dayak ye gerekirse. Hoş, o kendi payına düşeni yedi çokça... Olsun, insan çocuğu eza çekerken susar mı?
Dayak yedim sustu, el kadarken beni işe verdiler, kapıya ayağını koyup da kızımı göndermem o it kopuğun içine demedi, tecavüze uğradım ses etmedi, kocaya verdiler, ses etmedi. Gene dayak yedim gene ses etmedi. Annem beni savunsaydı belki gene başıma aynıları gelirdi ama derdim ki en azından şu hayatta beni kollayan koruyan biri var. Böyle düşününce üzülüyorum ama ben annemi sevmiyorum. Ölüm döşeğine düşse bakarım da, ölse üzülmem.
Sayfa 34Kitabı okudu
- Ah canım karıcığım, bir hatadır ettim. Affına muhtacım.
- Hayır, hayır, hayır... Bin kere hayır... Hata bilmeden işlenir. Sen bunu ölçtün, hesapladın. Bile bile yaptın. Muradın nedir alçak herif?.. Namusumdan, doğruluğumdan şüpheye düşerek koynumda zampara yakalamak için böyle sessizce geldin değil mi ? Allah’a ahdım olsun ki, bu gece döşeğimde yakalayamadığını birkaç akşam sonra sana elinle tutturayım...
Şuayip Efendi’nin dili dolaşarak:
- Allah esirgesin, Allah esirgesin... Anacığım, kendine gel... Ne fena lakırdılar onlar... Senin dilinde vardır ama kalbinde yoktur bilirim.
- Ahmak adam, hiçbir şey bildiğin yok. Her bir fenalık benim beynimde de vardır, kalbimde de... İçimde de, dışımda da... Anlıyor musun Hebenneka? Aynaya git de suratına bak. Boyalı kukla... Üzerine hiyanet edersem beni kim ayıplıyabilir? Bile bile aldın pezevenk... Bana adıylan sanıylan Orospu Servinaz'ın kızı Binnaz derler. Siz namusluluğun aynalı, oyuncaklı, süslü tasması altında yaşıyan insanlar... Kendinize hoş gelen her fenalığı işler fakat adını değiştirerek, kitaba uydurarak işlersiniz. Evet, bu dünya bütün uydurma düzeni ile, kelime oyunu ile bilerek aldatmak ve aldanmakla dönüyor. İhtiyar karınızın üzerine torununuz yerinde bir kızcağız aldığınız zaman vicdanınız size hiçbir azarlamada, ayıplamada bulunmaz. Bu genç kadın tabiattan zevk alma payını istediği vakit, meydana korkunç iki kelime çıkarırsınız: ırz ve namus...
Sayfa 135 - Atlas Kitabevi, 3. baskı
Aşağılamak - aşağılanmak
Alıntılamak arzusuna kapıldığım çok cümle vardı, bu yüzden tümünü bırakıyorum yazının.
"Aşağılamak bizim milli hasletimiz. Ana babalar çocuklarını, abiler kardeşlerini, müdürler öğrencilerini, patronlar işçilerini, okuyan okumayanı, okumayan okuyanı, sözelci sayısalcıyı, sayısalcı sözelciyi, klasik müzikçi popçuyu, mühendis öğretmeni, doktor
" Bir gün soracaklar ey insanlar, kız çocuklarına neden sessiz kaldınız?
Ahdım olsun ki susanı affetmeyeceğim!
Yemin olsun sana ey insan; canını yaktığınız hiç bir kız çocuğunun hakkını helal etmeyeceğim!"
Sayfa 446 - DokuzKitabı okudu
Geçti yıllar ah, geç aydım
Anladım ki boşa gün saydım
Baka kaldım giden güne
Ben hep düne ait kaldım
Çocukluğum kavruk
Gençliğim savruk
Yetişkinliğimden hiç hayır yok
Hayat, kadere inat
Seni sil baştan yaşayacağım
Ahdım olsun
