...Âheste çek kürekleri mehtâb uyanmasın
...Hayyâm imiş hakîkati az çok fısıldayan
Kaybetti asrımızda ölüm eski hüznünü...
En sinsi bir ezâ gibidir geçmiyen zaman...
Dâimâ yollar uzar, kalb üzülür...
Âheste çek kürekleri mehtâb uyanmasın Bir âlem-i hayâle dalan âb uyanmasın
Âğuş-ı nev-bahârda hâbîdedir cihân Sürsün sabâh-ı haşre kadar hâb uyanmasın
Dursun bu mûsikî-i semâvî içinde sâz Leyl-i tarâbda bir dahî mızrâb uyanmasın
-----------------------------------------------------------------
Kürekleri ağır ağır çek, mehtap uyanmasın.
Bir hayal âlemine dalan su uyanmasın.
Dünyanın, ilkbaharın kucağında daldığı uyku, mahşer sabahına kadar sürsün; uyku bile uyanmasın.
Saz, bu göklere ait musikinin içinde dursun; sevinç gecesinde coşan mızrap dahi uyanmasın.
Silkin ve sakin ol! dedim, âvâre gönlüme.
Artık kederli hisleri bir bir içinden at!
Eylül ferahlığında giderken Çubuklu'ya,
Geçmiş, geçen veya gelecek vakti duymadan.
Âheste çek kürekleri mehtâb uyanmasın!