Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.12
76 syf.
·
Puan vermedi
Ahh Be Didem Abla
Hay!
Ben sizin ruhunuza çiçek aşısı yapayım
da çiçekler açsın ruhunuz.
Hadi alkışlayın!
Biliyorum hala biraz safım.
Senin saflığın değil aslında ruhlarda çiçekler açtıran Didem Abla acıların...
Ne desem nasıl başlasam bilemiyorum. Ruh halimin hafif buruk olduğu bu dönemde tekrar Madak okumak iyi mi geldi kötü mü bilemiyorum! Ancak onu okumayı
Ahh.. Ahh..
Okurken kaç AH! döküldü dilimden sayamadım..
Şiirlerin; hüzün, yoksulluk, yalnızlık, ölüm ve intihar kokuyor.
“Kimi gün öyesine yalnızdım
Derdimi annemin fotoğrafına anlattım.
"Sen ve ben, biz ikimiz dünyanın kendisiydik ve dünya daha önce hiç olmadığı kadar büyük ve güzel görünüyordu."
•
Ahh ah bu kitaba bu yapılır mıydı sayın yayıncı soruyorum size ? Belki aranızda bilmeyen vardır; Zweig Clarissa'yı hayatının sonlarına doğru yazıyor ve eseri tamamlamadan intihar ediyor. Zweig'in yayıncısı zannediyorum ki
192 syf.
10/10 puan verdi
Ahh Çimen ah. Yüreğimi dağlayan Çimen. Umutsuzca beklediğin o banyonun kapısından giren ben olsaydım Çimen. Seni kucağıma otursam saçlarını okşasam. Sımsıkı sanki hiç bırakmayacak gibi sarılsam. Gözünden akan yaşları silsem. Sen bıkana kadar seni öpsem. Yere yatırsam ben seni gıdıklarken kahkahaların çınlasa. Çocukken senden esirgenen ne varsa ayaklarının altına sersem.Senin gibi çocukların olduğunu bilmek ve hatırlamak çok acı verdi. Ahh Çimen ahh. Yüreğimi dağlayan Çimen...
Yüzyıllardır iç içe yaşamış kaynaşmış iki toplum; İnançlarının, yemeklerinin, kültürlerinin farklılıklarına rağmen, anlayışla, hoşgörüyle, aynı coğrafyayı paylaşan ve gönül bağları olan Türkler ve Rumlar... Bu kitabı okurken buram buram anlıyor ve hissediyorsunuz ki, Coğrafya Kaderdir!
.
Kitap Kurtuluş Savaşı Döneminde ki olayları anlatıyor.
O dönemin şartlarını, meydana getirdikleri olumsuz olayları, Kısacası Mübadele dönemini...
.
Türk Yunan Devletleri arasında Lozan Antlaşması öncesinde yapılan Mübadele Antlaşmasıyla tek gecede herşey değişiyor
Ve bu zulmün ve bu sıkıntıların en büyük baş kahramanı Tacettin ve Patricia!
Anadolu ve Yunan halkı arasındaki zorunlu göçler başlıyor ve asla insani olmayan zor koşullarda tek gecede evlerini ocaklarını vatan bildikleri toplarını terk ediyorlar. Geriye ne mi kalıyor? Eşini ve çocuğunu kaybetmiş yıkık çaresiz bir kor...
.
Ahh Tacettin Ah! Umutsuz aşkının hasretine tutsak olmak, sızılı bir mutluluk yaratıyordu onun içinde. Acı çekmekten şikayetçi değildi, o acının sayesinde ayakta durduğunu ve hayata tutunabildiğini hissediyordu.
Ve Mübadele şartları öyle zor ve sızılı ki, denize atılan çocuklar mı dersiniz? Yoksa ölüp kalmış insanlar mı?
Yada karantinalar mı?
Kitapta buram buram Aşk, Hasret ve sonsuz sevgiyi hissedeceksiniz.
Ve kitabın sonlarında ağlamamak elde değil. Yürek burkan göz yaşartan bu güzel temiz aşk kitabını okuyun isterim.
sevgiyle
Ahh. Kitap hakkında değil de kitabın bana hissettikleri hakkında yazayım. Yeni bitirdim kitabı. Bitirince ilk bi durup düşündüm her şeyi aklıma gelen sonra şunu fark ettim hayatta hep erken ölen acılar yaşamadan ölen olmak istemişim erken ölümün bir armağan olduğunu düşünürdüm. Sonra en erken değil de en geç ölüm olsa yaşasam derdim küçükken aklımdan. Kitabı okuyunca yaşamak be zor zanaat dedim ki bu yaşamak en sevdiklerini kaybederek oluyor. Fugui yerinde olsam dayanır mıydım buna bilemiyorum. Ah be Fugui seni ilk başlarda sevmedim ama sonunda sarılmak geçti içimden sana ama öyle böyle sarılmak değil :(bı tık üzgün bi tık yaralayıcı bi tık huzurluyum nedense. Sözlerimi şu dizelerle bitirmek isterim.
Sıradan hayat en iyisi. Onunla savaş bununla savaş mücadele et derken sonunda hayattan olursun.
Sözün doğruluğu ve bi o kadar doğru olmaması insanı çekiyor. Mücadele ruhumuzda var. Bi o kadar da sıradanlık isteği :)
Sevgiler
