Gökyüzü masmavi, tarlakuşları
ötüyor, dereler, çaylar da iyice kabarmış. Catherine, geçen baharın bugünlerinde seni bu çatının altına alma özlemi içindeydim. Şimdi ise birkaç kilometre tepelerde olmanı istiyorum. Rüzgar öyle tatlı esiyor ki, bana kalırsa
bu rüzgar seni iyileştirecektir.»
Hasta kadın: «Ben oraya yalnızca bir kez daha gidebileceğim,» dedi.
«O zaman da sen beni orada bırakacaksın, ben de,; artık sürekli orada kalacağım. Gelecek bahar da sen beni bu çatının altında bulundurma özlemiyle kıvranacak, geçmişi düşününce, bugün ne kadar mutlu olduğunu anımsayacaksın.»
Edgar Linton karısını sevgiyle okşamaya başladı, onu en güzel sözlerle keyiflendirmeye çalıştı ama, nafile; o, dalgınca, çiçeklere bakarken gözyaşları kirpiklerinde birikip yanaklarından aşağı inmeye başlamıştı.