Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.25
Mücella yüreğimde hala bir sızı olarak durur. Aneannem, annem ilkokulu bitirince eline vermiş el işini, çeyizi. Okurken rahmetli anneannem ve biricik annem gözümün önünde canlandı. Annem Mücella'nın yanında şanslı. Peki ya Mücella? Malesef ki bu kadar şanslı değil keşke olsaydı olabilseydi. Mücellayı kendimce hep umutlu bi sona bağladım şimdi olacak şimdi yüzü gülecek gibisinden ama malesef ki olmadı.
Hayallerine bağlı olan insanlar için mutsuz son sevilmez, istenmez. Kitap mutsuz son olmasına rağmen sonunda içimde burukluk oluşmasına rağmen yinede en beğendiklerim arasındadır. Kesinlikle okunmalı mı? Okunmalı! Tek Mücella kitaptaki değil malesef ki çevremizde de Mücella'lar var.
Nazan Bekiroğlu' nun diğer kitapları arasındaki en sade olanıysa bu kitap. Ve beni en çok etkiyeleni. Ahh Mücella.
“Hangi hikâye başladığı yerde bitmemiş ki”
Gülcemal canından can almıştı Zehra’nın, alıp götürmüştü İsmail’i onlardan. İlk zamanlar ne olupbittiyse yazdı İsmail Zehra’nın verdiği deftere, ama bir süre sonra hiç haber alınamadı ondan...
Ahh nazan bekiroğlu ve onun mükemmel ötesi kalemi..
Ahh Mücellâ!
Neden gülmedi o hüzünlü yüzün?
Neden bir kez kelebekler uçuşmadı o güzel yüreğinde?
İyi ki tanışmışım seninle Mücellâ. Kimi zaman kendimden bir parça buldum sende kimi zamansa kızdım sana; insan yok olduğunun, eriyip gittiğinin bu kadar mı farkında olmaz diye. Belki biz de yok oluyoruzdur Mücellâ, belki biz de farkında değilizdir.
Keşke şu dünyada yok olurken senin kadar masum kalabilsek.
Sizlerin de okuyup masum kalabilmesi dileğiyle...
224 syf.
10/10 puan verdi
Ahh bu kitap.. Nazan Bekiroğlu'nun okuduğum ilk kitabı. O kadar hayran kaldım ki kalemine hemen arkasından 3 kitabını daha okudum. Ama hiçbiri bu kitap kadar derinlemesine etkilemedi beni. İçerik olarak aşkı anlatmasından mıdır bilemem ama hayranım bu kitaba. İçindeki kelimelere, cümlelere, paragraflara hatta tek tek harflere hayranım.. Raftan alıp alıp altını çizdiğim yerleri gülümseyerek okuyorum. Yazarın kalemine sağlık
Ahh Mücella.. Unutulmuş kumaşların, kokuların, alışkanlıkların, iğne oylarının, kimi yarım kalmış kimi tamamlanmış aşkların, hayatı seyretmekle yaşamak arasında gelip giden kadınların romanı, 'Mücella'.
256 syf.
·
Puan vermedi
Nazımın ruhundan kağıda damlayan piraye.
Nazımın olsa da yesek dediği yemekleri pişirmeyi reddediyordu. Nazımdan boşalan yatağın eksik kısmına ayağını dahi uzatmadan uykusuzlukla boğuşan piraye.
Nazımla birlikte olmak isteyen bir o kadar nefret eden ve bu hissi onu dünya ile bağını kopartan piraye.
Onca aldanmışlıklara, aldatışlara,kadınlara rağmen (Nüzhet yelena münevver vera semiha piraye...)nazım sevgisiyle yanıp tutuşan piraye. Kızıl saçlı , beyaz tenli şiir yazılma sebebi piraye. Ahh ahh!
Ölüm bizi ayırmaya kalktığında bizi birleştirmenin bir yolunu bulmuş yine emsalsiz zihnin. Sırf benimle sonsuz olmak yeniden kavuşmak için bedeninin yakılmasına eşsiz bir kül olmayı arzu ettiğin bir şiir yazmışsın yüreğimi dağlayan. Külünü koyduğun kavanozu mutlaka gözlerimin daima görebileceği bir yere yerleştirmemi, hatta kendi küllerim ile karıştırılmak üzere vasiyette bulunmamı istemişsin. Sonsuzlukta da bir olmak isteyen hakiki aşık bir adam.
Bu denli sevdiği kadınla yalnız kalmayı kabullenemeyen aşka aşık , pirayeye aşık nazım.
Aşka aşık adam.
O Aşk olmasa şiir olmaz, şiir şair, şair nazım olmazdı.
Mahpuslukla araya giren duvarlar, defalarca aldatılmanın öfkesi ,piraye öldü aşkından yine de dönmedi nazıma, inceden inceye düşünmek ve düşünülmek, aşk , saygı, yaşanmışlıklar ve hatıralar..
Pirayede nazım olmak.
Ah Mücella...
Eski dikiş makinanın başına oturdun,senin için biçilen hayatı diktin ve üzerine giydin. Giydiğin bu hayat,hem seni hem de okuyan beni yaktı. Hayatın karayemiş fidanının dalları ile sınırlı kaldı. Başkalarının hayatını yaşadın. Çocuk doğurmadan ana oldun. Onca derdin varken,başkalarının derdine derman olmaya kalktın. Hayaller kurdun, ben senin bu hayallerine satır aralarında ortak oldum. Yaşadığın acılardan senin için nasıl yandıysa,benim içim kavruldu. Ne vardı... Karayemiş fidanının dallarını aşıp kendi hayatını yaşasaydın.
Ah Mücella ahh...
"Bunca yıl neredeyse fark etmeden adım adım hayattan çekilen Mücellâ son bir dönme çabasıyla şimdiye kadar boş kalan yerlerini doldurmaya, eksik kalanları tamamlamaya,gençliğini yakalamaya kalkışmış olsa bile, bu kapının bir yandan da yaşlılığa açılmış olması, ona artık kendi hayatını kendi eline almışlara mahsus bir özgüvenle karayemişin ötesine geçme cesaretini de verdi. Çarşı pazar, bakkal manav, elektrik su faturası, belediye, postane, hastane gibi değil. Başka türlü. Mücellâ daha okula gitmezken,Neyyire Hanım'ın çamaşır gününde,karayemiş fidanının altında kendisine gösterilen o sınır taşının işaret ettiği bütün yasaklara duyulan gecikmiş merak. Eğer bir sebep yoksa üst üste iki kez geçilmeyen çarşı caddesi, camına göz atılmayan vitrinler; tek başına oturulamayan pastaneler,girilemeyen sinemalar, konserler; alelacele yürümeler,kimsenin yüzüne dikkatle bakmadan işini bitirip hemencecik eve dönmeler yerine nefes almak için inilmiş sahil yolu, parklar, bahçeler. O kadar kınanan ve adına "gezip tozma" denen şeyin doğrudan kendisine duyulan ilgi. "tam kitabı, Mücellâyı anlatan paragraf... Yetim Mücellâ..Annesinin dizinin dibinden ayrılmayan, sözünden çıkmayan,ilk önce 'Neyyire Hanımın uslu kızı', sonra 'Neyyire Hanımın hamarat kızı ' en son da 'Neyyire Hanım ve Mücellâ' olan, hayatı pencere arkasından izleyen, geç kalmışlığın farkında bile olmayan Mücellâ.. Bu kitabı Nar Ağacı ile kıyaslamak istemiyorum,evet aynı tarzda,kimine göre daha güzel kimine göre değil ama insanın yüreğini titreten, düşündüren, naif kalemiyle öyle güzel yazmış ki bir kadının hayatını..Ahh Mücellâ ahhh...
256 syf.
·
Puan vermedi
Ahh Nazım ne cok severdim seni Piraye’yi tanıyana kadar. Ahh Piraye sen ne güzel kadınsın. Sen ne güzel aşk kadınısın. Aşkına sahip çıkan ama gururunu aşkından daha üstün tutan buna rağmen bir kez olsun aşkı uğruna gururunu ayaklar altına alan ama yine de kaybeden büyük aşık; sen ne güzel bir kadınsın