Merhaba sevgili kitap dostlarım. Bugün sizlere hiç bitmesini istemediğim bir kitap ile geldim :-) Birtakım Cinayetler.
Sanırım biz kitapseverlerin en zorlandığı şeylerden biri de, çokça beğendiğimiz kitapları anlatmak. Çünkü ne söylesek az kalacakmış, kitabın hakkettiği övgüyü yeterince anlatamayacakmışız gibi gelir, yani en azından ben böyle hissediyorum
Birtakım Cinayetler ; kısa kısa öykülerden oluşuyor, cinayet öykülerinden...
Kimi güldüren ki cinayet öyküsüne de gülünür mü demeyin gülünüyormuş ben bu kitapta onu yaşadım. Hattâ Gülümse isimli öyküde kahkahalarla güldüm. Keza Niyazi isimli öykü de öyle. Böyle bir sonu beklemiyordum doğrusu
Kimi öyküler de öyle duygusal ki gözyaşlarıma hakim olamadım, kitabı elimden bırakmak zorunda kaldım zira okuduklarımı, hissettiklerimi sindirmem gerekiyordu. Unutma Beni işte o öykülerden birtanesiydi.
Mahzen ; ahhh Ayşegül seni hiç unutmayacağım...
Ve Minik dedektifler ile çocukluğuma harika bir yolculuk yaptım.
Yeşim Yörük kalemi bu kitap ile tanışmış olsam da kesinlikle son olmayacak. İlk kitabını da çokça merak ediyorum, ilk fırsatta okumak istiyorum.
Türü sevenlere, hattâ hiç bu türde okuma yapmadım diyenlere, gönül rahatlığıyla tavsiye edeceğim harika bir kitap, Birtakım Cinayetler.
Ayşen Sıla a teşekkür ederiz Hani deriz ya "nerde o eski çocukluğumuz " ya da "nerde o eski günler " hahh bu kitabı okurken ben öyle dedim. Kitap bir kişisel gelişim ya da roman türü diyemem. Yazarımız kendi yaşamından yola çıkarak çocukluğumuza atıf yaparak düşüncelerini yazmış. Arada görsellerle desteklemiş bunu. Bir sürü altını çizdiğim yer oldu diyebilirim. Kısa, kolay okunabilir ve akıcı bir kitap. Böyle kahve yanında okunabilecek sizinde düşüncelerinizi dile getirecek bir kitap arıyorsanız öneririm
