Yüz kişiden doksan dokuzu ahlak kurallarını ihlal eder; ancak bu gerçek, genellikle gün ışığına çıkmaz. Doksan dokuzuncu kişinin yaptığı ortaya çıktığında, yüz kişi arasında gerçekten masum olan bir kişi yürekten duyduğu nefreti dile getirir; öbür doksan sekizi de, kendilerinden de kuşkulanılabileceği korkusuyla, onun peşinden giderler.
Bazı kişiler terörden bir fayda umabilirler. Bu yanılsama hızla yayılıyor. Terörizm, yalnızca ahlak dışı değil, aynı zamanda üretkenliği de engeller. Ahlak dışı, çünkü masum insanlar zarar görüyor; üretkenliğe de engeldir: çünkü hiçbir zaman ve mekanda herhangi bir şeyi çözmemiş. Tarihteki her ciddi hareket terörizmi reddetmiş. Kur'an'da ki bir ayetin onu yasakladığını düşünüyorum: "Bir. insanı öldüren, bütün insanlığı öldürmüş gibidir ... " Ne yazık ki bunu unutanlar var.
"Tamamen empirik bir hukuk sistemi
(Phadrus'un fablındaki odun kafalı gibi)
Çok güzel bir kafa olabilir-
Ne yazık ki içinde hiç beyin yoktur."
Aslında kaynak: Metaphysik der Sitten (RL, VI, 230)
