İnsana duyulan korku ile birlikte, ona olan sevgiyi, hürmeti, umudu ve evet, ona olan istenci de yitirdik. İnsana bakmak yoruyor artık. Bugün nihilizm bu değilse başka nedir ki? İnsan yorgunuyuz...
Öncelikle, kendimi insanların takip etmesi gereken bir rehber veya herhangi bir konuda kitlelerin düşüncelerini etkileyecek bir bilirkişi veya insanların neleri okuyup neleri okumaması gerektiğini belirleyecek biri olarak görmediğimi belirteyim. Bu listeyi, ara sıra DM'den felsefeye ilgisi olup ama nereden başlayacağına karar veremeyip tavsiye
[••Görünüş bıkkınlık veriyor bize. Bugün daha büyük olmak isteyen hiçbir şey görmüyoruz; kuşkulanıyoruz, her şey hep aşağıya, daha aşağıya gidiyor, daha İnce daha safdil, daha Kurnaz, daha rahat, sıradan daha eşit olana doğru, daha Çinli, daha Hristiyan__ kuşku yok, İnsan hep "daha iyiye" gidiyor... İşte Avrupa'nın yazgısı burada yatıyor__ insandan korkuyla birlikte ona olan sevgimizi de yitiriyoruz; ona olan derin saygımızı, umudumuzu, onu istememizi; insanın görünüşü şimdi bize bıkkınlık veriyor.__ Bugün hiççilik (nihilizm) bu değil de nedir?.. Bıkkınız insandan...••]