"Evvelce fazilet diye baktığı şeylerin birer merasim ve gösterişten ibaret olduğunu ve asıl iyiliğe yalnız ahlâk münakaşalarında veya akıllı nasihatlerde rastlanabildiğini, namuslu olabilmek için başkalarının namusuna dil uzatmanın, kirlenmeden yükselebilmek için temiz alınlara basarak çıkmanın yeter olduğunu ve daha buna benzer birçok şeyleri gördükçe şaşkınlığı büsbütün artıyordu. Fakat o, böylece ahmaklık ve aciz isimli mahluklarla, bunların çocukları, küstahlık ve riya adlı iki zavallıyı tanımış oldu."
Sayfa 747 - Kurtarılamayan Şaheser
Ey Voltaire! Ey insanlık! Ey ahmaklık! Gerçekte ve gerçeği aramada nazik, tehlikeli bir durum var ve eğer insan onu ararken aşırı insancıl davranırsa korkarım hiçbir şey bulamaz!
Kulluğum,divaneliğimle ellerini,gözlerini öperim.Öpüyorum ama doyamıyorum. Mutluluk ya da cehennem bu galiba.Sana doymak ,korkunç ahmaklık olur.
Hadi gel...
...Çok umutsuz olma, ama tedbirli olmayı da bırakma. Bir şeyi çok umut etmek, umuda köle olmaktır. Dikkat et, fakirliğin en büyüğü ahmaklık; zenginliğin en üstünü akıldır.
Sayfa 178
