"Toprağın bağrında filizlenir çiçekler ve ağaçlar meyveye durmadan önce gonca verir dallar. Bizler ilahi senaryoya aldırış etmeden, taze ve şirin baharları bekleriz kışların ardından. Ağaçların dalları yılda bir defa gonca verir evlat, oysa insanların alnı Sonsuzluğun Sahibi'ni noksan sıfatlarından tenzih için yere kapandığında açan secde çiçekleri, bütün çiçeklerin şahıdır..."
Sayfa 10
"Ölüm yok oluş değildir evlat. Sınanmak için gönderildiğimiz şu fani âlemden sonsuzluk diyarına geçerken, ruhun boyut değiştirmesidir ölüm dediğimiz şey. Ruhun sınavı tamamlandığında, topraktan ödünç aldığı neden elbisesini toprağa iade eder beden. Bu yurt, yaşadığın mekânlar, her şey fanidir. Ruhun, topraktan aldığı beden elbisesini geri verdiği zaman, sonsuzluk diyarında cennet muştusuyla yüzleşmek istiyorsan, ALLAH'ın emrettiklerine yakın, yasakladıklarına uzak durmalısın."
Sayfa 9
"Bahar ölü toprak ve yapraklarını döken ağaçlar için dirilişin müjdesidir evlat"
Sayfa 9
Sarı mendil de hazan,mavi oyada umut...
Aşk gönül savaşıdır, vuslat diyorsan kazan...
Sayfa 5
" Islak gözler, hakikatleri gizler.Her nemli pırıltı, en katı mermeri dahi yumuşatacak kadar kuvvetlidir..."
Aslında birbirimizden ne kadar uzakta olursak olalım, nasılsa aynı gökyüzünü paylaşacağız, biliyorum...
Bakarsın bulurum adresini ansızın, aya, yıldızlara, güneşe sorup...
Sayfa 32Kitabı okuyor
Bütün ümitleri sonbahar yaprakları gibi ayaklarının dibine dökülmüştü..
Sana sığınan kalbime güç ver, cehennem korkusu var yüreğimde Allah'ım, bana huzurunda iblise yenilginin utancını yaşatma...
Sayfa 14Kitabı okuyor
Dedim ya,farklı bir dünyanın insanıyım ben.Bu çağın yitik değerlerini yadırgayan düşünceler incitir beni.
|Ahmed Günbay Yıldız|
“İçimde dolmayan bir boşluk var. Sizin de öyle mi?”
Huzur, hangi yaprağın yeşilinde, hangi çiçeğin kokusunda ve renginde kalmıştı bilemedi..
Sayfa 67Kitabı okuyor
Mezbelelik yerde güller açmaz.
Bu neslin okuduğu eserler fikrin çöplüğü hüvviyetini taşımakta.
Çileye talip olmayan insanlar, hep kolayı seçerler.
