Şimdi ikimizin bir fotoğrafı olmalıydı ama öyle duvara asmalık değil. Cüzdanda taşımalık da değil. Telefonda saklamalık hiç değil.
İstiyorum ki kitap arasında unutulmalık bir fotoğrafımız olsun. Bundan üç yüz yıl sonra birisi o fotoğrafı bulsun desin ki:
" Bir adam bir kadına nasıl bu kadar güzel bakar?"
Ben hiçbir zaman korkmadım bana gülünmesinden aksine hatalarımı doğrularımdan çok sevdim. Hata yapmaya gelmiştim bu dünyaya... Kusursuz bir yolculuğum olamazdı. Öyle hatalar yapacaktım ki sonunda ben olacaktım. Beni ben yapan doğrularım değil hatalarım olacaktı. O yüzden en çok hatalarımı sevdim. Belki de her insan gibi...