...
adını bilmediğimiz dostlar kalır yalnız
yüreğimize alırız onları, ısıtırız
gardiyan olamayız kendi ömrümüze her akşam
Gidersen kar yağar avuçlarıma, üşürsün
bir ceylan sessizliği olur burada aşklar
Sayfa 30Kitabı okudu
HALA KOYNUMDA RESMİN
Sımsıcak konuşurdun konuşunca
ırmak gibi rüzgar gibi konuşurdun
yayla kokuşlu çiçekler açardı sanki
çiğdemler güller mor menevşeler açardı
Sımsıcak konuşurdun konuşunca
Hâlâ koynumda resmin
İSMAİL'İN KİTABINI OKURKEN
İsmail'in kitabını okuyorum üç gecedir
ateşler içindeki dünyada bir neferin
ölüme at koşturan rüzgârını duyuyorum
Managua yanıyor, her yanım ateşler içinde
yanıyor bir çocuk sevgiyle okşanmaktan
ve temkinli olmak yakışmazdı sana zaten augusto
ve sen ey idris
ismail'in ölümünü küçümseyen dostu
"yediğin
ŞAHMARAN
Sedef, safir ve kör uyku, dünden
Kalan bir aynaya vuruyor düş gibi
Ve kâhinin her remil atışında ölüm
Kara değil, karada havada ve suda
Ağlayan narım da çatladı çünkü ben
Çocuklarımı kaybediyorum dağlarda
Dağlar ki ceylan yurdu, bir gülistan
Olsun içindi, düşerse yolu Şahmaran'ın
Ve anılardır diye bilinen Şahmaran
Belleğin derin kuyusundaki uykusunu
Bir hançerle kesip çıkmalıdır günyüzüne
Ve bırakarak derisini çöl iklimlerine
Tozlaşan ve durmadan tozlanan keder
Sedef, safir ve kör bir uykuya dönerken
Çöl hep çöldür, daima çöl, gri söylence
Ve buhurun incelttiği ölümcül bir büyü
Gülen ayvamı soruyorum ağlayan kızımı
Nerdesin bunca zaman ey Şahmaran
Dağlar ceylan yurdudur, bir gülistan
Düş yollara, keder öcünü almalıdır çünkü
YENİLDİK
Yenildik;
Şimdi kim bilebilir zakkumun
O kekre tadını bizim kadar
Tenimize sinmiş sülfür kokusunu
Soluğumuzdaki cıvayı kim duyar
Ahmet çalıyor, dağın soluğu, öfkesi büyüyordu. Böyle zamanlarda Sofi kulağını dağın uğuldayan toprağına dayıyordu. Dağ gttikçe öfkeleniyor, soluğu derinleşiyor, sıklaşıyor, bir iniyor, bir kalkıyor, paramparça oluyor, bütün hışmı, bütün ağırlığıyla dünyanın üstüne çöküyordu. Sonra da dünyayı bir sessizlik kaplıyordu. Her bir yan ıpıssız. Dünya bomboş kalmış Ağrıdağı başını almış da dünyamızdan çekip gitmiş, kurdunu kuşunu, insanını almış götürmüş, yıldızını, ayını, güneşinin, esen yelini, yağmurunu karını, çiçeklerini almış götürmüş, şu dünyayı bomboş bırakmıştı. Çölleri dolduran sürmeli ceylan sürülerini de almış götürmüştü. Kavalın sesinde ıssızlık, boşluk donup kalmıştı.
Sayfa 13Kitabı okudu
Teknolojiyle, animasyonlarla, resimli kitaplarla dikkat çekip kandırdığın çocuğundan, ileride Nuri Bilge Ceylan'ın filmini izleyip, derin anlamaları fark edip, bundan keyif almasını bekleme. Odasında, boş zamanında kitap okumasını da..
Sayfa 180Kitabı okudu
"Gidersen kar yağar avuçlarıma
Bir ceylan sessizliği olur burada aşklar. "
Ahmet Telli
Gidersen kar yağar avuçlarıma, üşürsün
bir ceylan sessizliği olur burada aşklar -Ahmet Telli
Gidersen Yıkılır Bu Kent
Gidersen yıkılır bu kent, kuşlar da gider
Bir nehir gibi susarım yüzünün deltasında
Yanlış adresteydik, kimsesizdik belki
Sarışın bir şaşkınlık olurdu bütün ışıklar
Biz mi yalnızdık, durmadan yağmur yağardı
Üşür müydük nar çiçekleri ürpeririken Gidersen kim sular fesleğenleri
Kuşlar nereye sığınır akşam olunca Sessizliği dinliyorum
Ahmet güldü: "Olmaz" dedi. "Sonra insanın eli kolu çont olur. Bu sıralar ceylan avlanamaz. Yavruları vardır O da olmasa , bizim ta yanımıza kadar, bizim insanlığımıza güvenip gelmişler. Ceylan böyle avlanamaz. "
Ya insanlığımıza güvenip gelmişlerse, onların umudu boşa çıkarılamaz. Bir zamanlar çölün geleneği vardı. Şimdi alt üst olmuş. Selimin hikayesi böyle. İnsanlara güvenip geldikleri.
Sayfa 78Kitabı okudu
''Serpilen aydınlıkta dalların arasında , büyülenmiş bir ceylan gibi bakıyor zaman.'' Ahmet Hamdi TANPINAR (Huzur)