Sen benim gökyüzümdün, mavinin en güzel tonu en görkemlisiydin. Etrafında ailem, arkadaşlarım ama sen ışıl ışıldın, bir tek sana baktığımda toparlanır, yönümü bulabilirdim. Hadi gel otur yerine pusulam ol yine, sen yorulma sadece iste ben sana yönelirim...
Ç. Horat/Hece hece 'sana' yazıldı kelimeler.
Hepinize! ..
İşte ölüyorum. Kimseyi suçlamayın bundan ötürü. Hele
dedikodudan, unutmayın ki, merhum nefret ederdi.
Kitaplarımı birine emanet verirken oğlunu askere gönderen anne telaşı yaşıyorum. Ne yazık ki çoğu insan yeterince nazik davranmıyor :( Kendi ailem bile benden kitap istenmeyeceğini bildiği halde bir sürü kişiyi kiramadığım icin veriyorum. Geri dönenler ki çoğu dönmüyor, sararmis yada yıpranmış oluyor. Eğer böyle bir okuyucuysaniz bizi çok uzdugunuzu iletmek isterim tüm 'benim gibiler' adına
Her gün Allahıma biraz daha fazla şükr ediyorum, ailem için. Onları her gün bana yeniden bağışladığı için. Allah kimseyi ailesiz bırakmasın. Onların nefesini başımızın üstünden eksik etmesin. Ailemin deyerini her gün yeniden ve yeniden daha iyi anlıyorum. İnşAllah bir saniyemiz bile onlarsız geçmez...
Enes Onur Aydın, Hakkari Çukurca Işıklı Karakolunda Askerliğini Yapan Birinin Sözleri..
15 aylık askerliğimin 13 ayını dünden beri sayısız şehit düşen lanet olası yerde yaptım. Hiç moralimi bozmadım. Fotoğraftaki gibi hep güldüm. Annem, babam, ailem, arkadaşlarım beni üzülürken görmesin de üzülmesinler diye hep güldüm. Sabah kantinde sıra kavgasında şakalaştığım 3 arkadaşım, kardeşim o günün gecesi şehit düştü. Hiç bişey için ağlamadım. Yalnız kaldım, ağlamadım. Ailemden uzaktım, onları çok özledim ama ağlamadım. Ne zaman askerlikten nefret ettim biliyor musunuz? Ben 13 ay boyunca Hakkari'de bir tane bile sağlam domates yiyememişken, karakolumuza teslim olan terörist için hazırlanan kahvaltı tabağını gördüğümde. İşte o gün nefret ettim oradan. İşte o gün benim arkadaşlarımı, kardeşlerimi öldüren orospu çocuklarına verilen değeri gördüm. Şimdi içim açıyor, annem her telefonumu açtığında ağlayarak konuştuğunda o ailelerin neler hissettiğini anladım. Gencecik kardeşlerimiz 3 terörist vuracak diye şehit düştüğü için içim açıyor. Biz artık gülemiyoruz, en azından ben gülemiyorum. Birileri buna dur demeli. Birilerinin bişey yapması gerekli. Ben artık bir annenin ne olursa olsun üzülmesini istemiyorum. Umarım birileri duyar bunu, umarım birileri bir şeyler yapar. ÇÜNKÜ ARTIK VATAN SAĞ OLMUYOR..