Rüya o kadar gerçekçiydi ki uyandığında gerçek dünyanın bir rüya olduğunu sandı.
Sayfa 520
"Kalbimi şöyle azarlayarak ıslah etmek istemezdim: 'utançtan yerin dibine geç, kör, arsız, hain, kafir,...' Kalbimi şefkatle düzeltmek isterdim. Ah zavallı yüreğim, sakınmaya onca azmettiğimiz kuyuya düştük. Ah! Gel, ayağa kalkıp onu sonsuza kadar terk edelim, Tanrı'nın merhametine sığınalım ve metin olmamız için bize yardım etmesini umalım, tevazu yoluna geri dönelim. Ha gayret, gardımızı indirmeyelim; Tanrı yardımcımız olacaktır."
Sayfa 470 - Aziz François de Sales'ın 1609 yılında yayımlanan Adanmış Bir Hayata Giriş adlı kitabından
Kuşların havada bulduğu gibi yolumu görüyorum
Ulaşacağım! Ne zaman, hangi seferde,
Sormuyorum: ama Tanrı dolu yağdırmadığı,
Kör eden ateş topları fırlatmadığı ya da kar yığmadığı sürece
- O'nun uygun gördüğü zamanda- ulaşacağım;
Benim de kuşun da rehberi O.
O'nun uygun gördüğü zamanda!
Sayfa 466
Okur Takip Önerileri
- "Kiminiz kimseniz var mı? Sizinle kim ilgilenecek?"
- "Tanrı'yı gücendirmek istemem... sadece O'na güvenirim."
Sayfa 407
Çünkü iyi zamanlardı, kötü zamanlardı...
- "Son görüşmemizden sonra biz de büyük bir keder yaşadık."
- "Doğru, doğru. Keder bugünlerde ekmekten bol."
Sayfa 396
Geleceğe dair umutlanmamızı sağlayanın keder olduğunu düşünmek çok tuhaf.
Sayfa 391
Birden dehşete kapıldı çünkü Bay Thornton gibi basit birinin düşüncesini Tanrı'nın memnuniyetsizliğiyle karşılaştırma gafletine düşmüştü.
Sayfa 390
Hayal bile edemeyeceği hatalarına ve İflah olmaz inatçılığına rağmen Tanrı'ya yürekten bağlı biri olduğunu görebiliyordu.
Sayfa 377
Benim için dua et, dua edecek imana sahip olabilmem için dua et.
Sayfa 366
Margaret'in yüreği parçalanıyor, babasını düşünmekten kendi yasını tutamıyordu. Şafak söküp, gün aydınlanırken odanın sessizliğinde berrak sesiyle kendisi bile irkildi. "Yüreğiniz sıkılmasın," diye Kutsal Kitaptaki tarif edilemez teselliyi okumaya başlamıştı.
Sayfa 341
Ölümün ardından gelen sessiz yas, kaçınılmaz kadere isyan etmeyi imkansız kılıyordu çünkü ölüm fermanını kimin yazdığı açıktı.
Sayfa 340
Umut edebildiğimiz kadar edelim. Ne? Bunlar gözyaşı mı? Metin ol, umut edecek kadar cesur ol!
Sayfa 339
İnançlı Margaret, Muhalif babası ve Kafir Higgins birlikte dua etmek üzere diz çöktü. Dua etmenin kimseye zararı olmazdı.
Sayfa 318
Kız, sonsuz istirahatin tatlı gülümsemesi ile öylece yatıyordu çünkü ölüm hayatın kendisinden daha huzurlu görünüyordu! 'Amellerinden sonra dinlenmek nasip olsun, yorgunlar rahat etsin, Rab sevdiklerinin rahat uyumasını sağlar.'
Sayfa 299
"Ey hakikat, mutlulukta siz yoldakilere ihtiyaç duymayacak kadar güçlü hissederiz;
Ama kederde 'Tanrı' diye ağlamayan ruh aptallaşır."
Sayfa 298 - Elizabeth Barrett Browning'in Kahverengi Tespihin Şarkısı adlı şiirinden