Götürüp gömdüler Akaki Akakiyeviç'i ve Petersburg, kendinde böyle biri hiç yaşamamışçasına onsuz kaldı. Kimselerin korumadığı, kimselerin değer vermediği, sıradan bir sineği bile iğne ucuna geçirip mikroskop altında incelemeyi ihmal etmeyen doğa bilimcilerin bile dönüp bakmadığı Akaki Akakiyeviç, ömrünün en sonunda da olsa palto biçimine bürünmüş kutlu bir konuk, göz kamaştırıcı bir ışık olarak yoksul yaşamını aydınlığa boğan bir mutluluğu yaşadı ve sonra çarların, hükümdarların, tüm dünyaya egemen olanların başına gelen mutsuzluk onun da başına geldi, yıllarca kalemdeki arkadaşlarının alaylarına nasıl sessizce katlandıysa, öyle sessizce dünyasını değiştirdi.
Sayfa 174
Akakiy Akakiyeviç'i götürüp gömdüler. Ve Petersburg, sanki orada hiç yokmuş, hiç olmamış gibi Akakiy Akakiyeviç'siz kaldı.
Sayfa 48
Sonunda zavallı Akakiy Akakiyeviç ruhunu teslim etti. Ne odasını ne de eşyalarını mühürlediler çünkü bir, mirasçısı yoktu, iki, ondan geriye çok az eşyası kalmıştı: bir demet kaz tüyü kalem, devlet mali on tane beyaz kâğıt, üç çift çorap, pantolonundan kopmuş iki- üç düğme ve okurun artık çok iyi bildiği eski paltosu.
Sayfa 48
