Sümeye Akar
@akarsumeye
İçimiz hep bir hoşçakal ülkesi..
Mardin
129 okur puanı
Temmuz 2022 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Her nimete kendi cinsinden şükür yapmak gerekir. Mal nimetinin şükrü ondan Allah yolunda harcamaktır/infaktır. Beden nimetinin şükrü, onu Allah yolunda terletmektir. Evlat nimetinin şükrü onları Allah'ın memnun ve razı olacağı bir şekilde yetiştirmek ve istihdam etmektir. Peki, Efendimiz (sav) gibi bir nimetin şükrü nasıl eda edilmelidir? Elbette O'nun gibi bir nimetin şükrü, O'nu hakkı ile sevmek ve bu sevginin gereklerini yerine getirmeye gayret etmektir. İşte bu sebepten dolayı diyoruz ki: Efendimizi sevmek, O'nu bize bir nimet olarak bahşeden Rabbimize gerçek manada şükür edebilmemizin bir gereğidir.
Dünyanın da insanoğlu üzerinde hakkı vardır
Unutma, diye başladı:
Her şey senin için yaratıldı ama dikkat et sen her şey değilsin.
Dünya boyun eğicidir ama sen zalim efendi değilsin.
Yeterli sayıyorsun kendini kendine. Oysa hiç yeterli değilsin. Muhtaçin, ihtiyaçsız değilsin.
Her şey senin emrinde doğru, ama Amirliğe kalkışma.
Bil ki kalıcı değil geçicisin, sahip değil misafirsin. Sabit değil iğretisin.
Her ne ki var sende, ödünçtür, senin sanma.
Şımarma.
Yarı kısmın topraktır. Toprağı horlama. Dünyadan, yerine koyduğundan daha fazlasını alma. Onun dengesini bozma. Uyumuna musallat olma. Gülün rengiyle, sütün tavıyla oynama. Karıncanın yolunu kapama, kırlangıcın yuvasını bozma, yılanın dişini kanatma. Pınarların, nehirlerin, ince suların kurumaması için çaba sarf et. Göz kulak ol emanete. Bozma kıvamını, aldığın gibi iade et.
Hava-toprak-ateş-su da insandan alacaklıydı. Bitkinin ve hayvanın, dağın, taşın ve börtü böceğin, yaralı kedinin, hasta leyleğin, yırtıcı parsın, dayanıklı devenin de insan üzerinde hakkı, insandan razılığı vardı.
Sayfa 197Kitabı okudu
Aşk , gönlün zekâtıdır...
Okur Takip Önerileri
Deniyordu ki:
Halifesin, dikkat et egemen değilsin. Tanrı'dansın, Tanrı değilsin. Manzursun nazar değilsin
Sadece yerini tutansın. Kendisi değilsin. Kutsal nefesten üflendi sana. Kendini kutsal nefes sanma
Ruhumdan, denmiş. Ruhum, denmiş sanma.
Bir şeysin, ama kendini her şey zannedip de aldanma Varlık nedenini unutma.
Senin haddin buraya kadar. Haddini bil. Ötesine kalkışma.
Sayfa 82Kitabı okudu
Dünya mi bize biz mi dünyaya aitiz?
Tuhaf şeyfi bu ölüm, ölüm tuhaf şeydi. Dünya aynı dünyaydı, aynı yerdeydi, öylece duruyordu işte. Lakin insanlar yoktu bir var oluyordu bir yok oluyorlardı. Gece ile gündüz gibi. Gündüzleri güneşi görüp çıkıyordu insanlar meydana, geceleri yok oluyorlardı ve ertesi sabah başka insanlarla açıyordu gözlerini dünya. Ne şaşılacak şey ki; bu tek gece kaldıkları hanı kendilerinin sanıyordu insanlar. Bu dünya mi insanlarındı yoksa insanlar mi bu dünyanın?
Bu insanların arasında bir başka gözle gördüm ben ölümü ya da bir başka gözle baktım. Öleni bir başka gözle gördüm, mezarı bir başka gözle, toprağı bir başka gözle... Onlar ölüm meleğiyle doğuştan nişanlanmış insanlar ve düğün gününü bir müjdeymişçesine bekleyenleri var. Ölüm ölmeyen tek gerçek sanırdım buraya geldiğim andan evvel, oysa ölümün öldüğü yerler de varmış. Ve insan hep bilmediğinden korkarmiş.
Sayfa 68Kitabı okudu
Ey kari! "Aşk olsun." diye dua etmek istiyorum sana. Lakin kazara duamın kabul olmasından korkuyorum. Zira aşk dedikleri can yakıyor.
Canın yanmasın istiyorum.
Sayfa 11Kitabı okudu
Öyleyse birine kitapla çok şey anlatılabilir.
Kitaplar, insanları daha kolay ikna eder. Zira karşılıklı konuşmada nefis devreye girer ve kişiyi yanlışını savunmaya iter. Ama kitabı okuyan kişi bu gerginlikten uzak, dingin bir kafayla, tahlil ederek, anlamaya çalışarak konuyu okur. Toplumsal değişimin gerçekleşmesinde kitapların çok büyük bir payı vardır..
Muhtaç değildi elbet Yaratan, yarattığının kulluğuna. Lakin Yaratan o kadar büyüktü ki Adem'in O'na varmaya kulluktan başka yolu yoktu. Kendisini, ister istemez değil, istekle kulluk eder buldu. Bu kulluğun sayesinde sayeban oldu. Zorunlu kölelik değil şuurlu kulluktu bu
Sayfa 28Kitabı okudu
...Bütün bunları.
Aklım almıyor.
Ama kalbime sığıyor.
Ey, sorgulayan aklıma değilse de kalbime bu genişliği veren Allah'ım. Ve ey ki aklımın her şeye yetmediğini sezecek gücü de yine aklıma veren Allah'ım.
Aklım iyi ki almıyor. Çünkü Yaratan, yarattığı şeyin sinirları içine nasıl sığabilir? Onunla nasıl anlaşılabilir, bilinebilir? Onun hükmü altına nasıl girebilir?
Sayfa 8Kitabı okudu
Şimdiler mi eskiler mi?
Kimse bir Cemal Süreya gibi sevmiyor kadınını. Ve kimse bir Piraye kadar gururlu ama sevdasına sadık kalamıyor. Çok sevmelerin devri kapandı. Çok sevmelerin zamanı değil artık. Sevip kavuşmayı beklemenin devri değil bu devir. Kimsenin ardından yas tutulmuyor, ayrılığın acısı yılları bulmuyor. Şarkılarda aranmıyor, şiirlere yazılmıyor artık kaybedilenler. Dokunmadan sevilmiyor, görmeden taşınmıyor kimse yüreklerde. Sevdaya dahil değil artık hiçbir şey. Sadık kalınmıyor verilen sözlere, yeminler kolayca bozuluyor artık. Emekle kazanılmıyor artık sevdalar. Gidenin hoşça kaldığı gelenin hoşgeldiği devir bu devir. Çok güzel sevenlerin kendini çirkin hissettiği, çirkin sevenlerin kendini güzel zannettiğinin zamanı. Gidenin acısını gelenle kapatmanın zamanı..