Akay
@akay_tr
“En tehlikeli haldir, en doğrusunu bilmek. En doğruyu bilen, doğru ile kirlenmiştir.”
İstanbul
16 Haziran
239 okur puanı
Kasım 2023 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Göz ucuyla süzdüğüm sağ elinin bileğindeki minik ben -bir ben bulduğum kimselere hemen saklanmak isterim ben-
Acının varlığı hemen duyuluyor da yokluğu o kadar kolay fark edilmiyor.
Okur Takip Önerileri
Ama artık yabancıları anlamaya çalışmak istemiyorum. Kendimi anlamak istiyorum biraz da.
Bazen beklenmedik bir iyilik, beklenen kötülükten daha fazla incitir bizi.
"Tabii ev deyince" diye devam etti, "herkes başka şey anlıyor. Ama ülkenden ayrıldıysan, hele öyle yapmak zorunda kaldıysan, ev artık başka türlü bir hayal oluyor. Ben her adımda birazını kaybettim. Kaybettikçede bulmak için daha çok hırpaladım kendimi. Yanlış yerlerde arayınca bulunmuyor."
Moleküllerine kadar bahtiyar bir adamdı Ogo. Azıcık sevgi gördüğünde büsbütün şenleniyordu. Oysa ben yahut benim gibiler, birazcık sevilsek hemen içleniriz, kalbimizden ağlama isteği yükselir.
Onu, daha iyisini, eksiksizini düşlemeden bağrına basma yetisi. Olduğu gibi.
Hayat nam çukurun içinde hangi rencide köşeciğe sığınıp iliştiyse, orada sevdim onu. Değiştirmeyi ummadan, zımparalamaya kalkmadan, kimse, neyin içindeyse, tam da öyle benimsedim. Gerçekten sevmek, birini herneyse tam da öyle kabullenmek, başka türlüsünü hayal bile etmemek değil mi?
Hayat nam çukurun içinde hangi rencide köşeciğe sığınıp iliştiyse, orada sevdim onu. Değiştirmeyi ummadan, zımparalamaya kalkmadan, kimse, neyin içindeyse, tam da öyle benimsedim.
Galiba zamanın göreceliği en çok aşkta, savaşta, bir de hastalıkta ortaya çıkıyor. Dünyanın kalanı için akrep üç aşağı beş yukarı benzer şekilde soksa da, bu üç grupta ayakta kalmaya çalışanlar için zehrini başka türlü akıtıyor.
Hangi anne çocuğunu bırakmak ister ki, kim bilir ne güç bir hayatı vardı. Belki tutucu bir çevre, ha bire dırdır eden bir anne ... Belki kurtulmak için yeniden evlenmek istemişti ve sığındığı o yeni eve başkasından peydahlanmış bir çocuk sığdırmaya gücü yetmemişti. Belkilerden mülhem merhametli bir bahaneler hırkası ördüm böylece anneme.
"Bir çocuk gördüm uzaklarda. Gözleri kederli, hatta korkulu. Her şeye rağmen bir an gülümsedi çocuk. Sıcak sade ama biraz kuşkulu."
"Yürümek karda zordur, gelirsen bak aşk budur. Dönsen köşeden şöyle, şarkı söylerim böyle. Laaaay la lay lay."