Günlerden pazartesi,
Aylardan nisan,
Yirmi Nisan gecesi,
Yıl 571, sabaha karşı
Doğumunla aydınlandı,
Hem doğu hem de batı.
Oldu müşriklerin putları baş aşağı,
Şakk etti Kisra’nın meşhur sarayı,
Kutsal sayılan o gölün yere batışı…
Söndü, Mecûsilerin kutsal saydıkları ataşı.
Mevlidinle nurlandı,
Gökler ve yer,
Ey ümmetinin âşığı!