Herhalde bütünüyle entegre insan diye bir şey yok. Aslında, bizler birden çok kişiliğin bir yığışımı olabiliriz. Her ne kadar kendi Dr. Jkyll'ımızın, Mr. Hyde'ımızın gücünü tümüyle takdir etmesini sağlamak için yapabileceğimiz fazla bir şey yoksa da, şiddetli duyguların etkisindeyken yanlış kararlar vermeye yatkın olduğumuzun bilincinde olmak, "Hyde" tarafımız hakkındaki bilgimizi günlük aktivitelerimize uygulama konusunda belki de bir şekilde bize yardımcı olabilir.
İnsanlara bir şeyin tatsız olabileceğini açıkça söylediğinizde, büyük ihtimalle sizinle hemfikir olacaklardır-deneyimleri böyle dediği için değil, beklentilerinden dolayı.
Her birimiz içimizde karanlık bir kişilik, bir id, beklenmedik bir biçimde kontrolü süperegonun elinden çekip alan bir canavar barındırıyoruz. Bunun sonucu olarak, dost canlısı bir komşu yol verdin vermedin kavgasına tutuşarak arabasını bir kamyonun üzerine sürüyor. Bir genç silahını kapıp arkadaşlarını vuruyor. Bir rahip bir oğlan çocuğuna tecavüz ediyor. Başka bakımlardan iyi olan bu insanlar kendilerini tanıdıklarını zannediyorlar. Ne var ki öfkenin etkisi altında, içsel bir düğmenin çevrilmesiyle birden her şey değişiveriyor.
"Neden diyet yapacağımıza bu kadar sık söz vermemize rağmen, garson tatlı siparişimizi sorduğunda diyet niyetimizin hemen ortadan kayboluverdiğini biliyor musunuz?"