Kitabı yaklaşık bir yıl önce okudum. Elime alıp okumaya başlamamdan birkaç saat sonra kitap bitmişti. Dil akıcı, anlatım sürükleyici ancak beni sürükleyen etken daha çok, olayın nereye varacağına olan merakımdı.
Şimdi şöyle ki; başına gelen bir olay sonucu suspus olan ve ağlarken gözünden yaş yerine taşlar düşen bir kızımız var. Köyde bu haber yayılınca, herkesi bir merak alıyor. Meraklılar, evi resmen istila ediyor. Kimsenin umrunda değil kızın neden o halde olduğu, herkes o taşları görebilme derdinde. Bu durumdan çıkar sağlayıp, işi ticarete dökenler bile var. Anası babası kahroluyor tabii, ateş düştüğü yeri yakar misali.
“İnsanlardaki seyir merakı, bu merakın doğurduğu acımasızlık, habire dönen karanlık bir çark, çarkın öğüttüğü insanlar, yarım kalmış sevdalar ve parçalanmış hikayeler...” diyor tanıtım yazısında. Evet, kitabı okurken çok net alıyorsunuz bu mesajları.
Ama açıkça söylemek gerekirse, bana hitap etmedi değerli yazarımızın kendine has tarzı. Bana hitap etmedi demek, kötülemek anlamına gelmiyor, yanlış anlaşılmasın.
Ancak; görünmeyeni bulmayı sevenler için, okuduğunda mantık aramayıp mesaja odaklananlar için, mistisizm ve akıldışılık tutkunları için BENİ KÖR KUYULARDA, aradıklarını tam olarak bulabilecekleri bir HAT edebiyatı romanı.
