"Bütün bir samimiyetimle söylüyorum ki o gün gerçekten de göğsüm daralır gibi olmuştu. Olduğum yere sığamıyordum. Her yer bana dar geliyordu. Kendimi hemen dışarı atmak istedim. Lakin bu mümkün değildi. Yapmam gerekenler vardı. Ve ben bu halde ne gerekiyorsa onu yaptım. İnanılmaz saatlerdi. Duygularım içimi parçalıyordu. Aklım ise onları kontrol altında tutmaya çalışıyordu. Bu duygu selinin, bu tsunaminin ilk etkisi oldukça yıkıcıydı. Tamamen harap olmuştum. Şimdilerde, yıkılan bu şehre rağmen ben, yaşamımı sürdürüyorum. İnsanlar bilse şaşıracaklar. Nasıl oluyor da evsiz, dışarıda, soğukta kendinle kalabiliyorsun diyecekler. Diyorum ki sağ olsun, başkaları da var. Lakin hiçbiri değil asıl olan. Beni ben yapan yaşama gücümdür artık. Ve o gücün içerisinde de sevgiden, dayanıklılıktan ve çabadan başka ne olabilir ki?" (Martin'den)
Yorgun argın alırım yatağımda soluğu
Yatak, yol yorgununa en hoş dinlenme yeri
Ama bu sefer başlar aklımın yolculuğu
Kafam çırpınır gövdem bitirmişken işleri
Depreşen duygularım gurbet elden o zaman
Sana varmak isteyip uğrunda hacca çıkar Baygınlaşmış gözlerim açıldıkça durmadan
Sırf körlerin gördüğü karanlıklara bakar
Hiç değilse ruhumda düş kuran bir göz var da
Görmeyen bakışıma senden hayal getirir
Hayalin karanlıkta elmas gibi parlar da
Korkunç geceyi süsler, ona taze yüz verir.
Gündüz bedenim, gece aklım huzur bulmaz
Gövdeyle baş senden de benden de kurtulamaz.
Sayfa 27Kitabı okudu
Yoruldum artık, çok yoruldum. Yalnızca bedenim değil, aklım da yoruldu, ideallerim, tutkularım, duygularım, beni ben yapan ne varsa, hepsi yoruldu.
Aklım yerinde, ama duygularım köreldi sanki...
Sana Dair Her Şey
Sözüm sanadır canı dilber Suskundur kördür dillerim İhtiraslı Korkulara kapılırım. Aklım almaz, gülüşünün verdiği zevki Aklım almaz, gözlerine bakarken ki hisslerimi. Çocuksuydu duygularım, hislerim, hayelerim
Acizdim; bilmezdim sevmeyi Sendendi her şeyin başı, Sendendi şarkıların en güzel tınısı. Söyle baharım, söyle can anım
Neydi bende ki sen? Neydi kalbime bir ok gibi giren? Bilmezdim, düşünür dururdum. Düşündükçe kaybolurdum, karanlığında. Işıktın belki, hayattaki onca anlamsızlığa.
Sözüm sanadır badı sabam Ağlaktır düşüncelerim, bir o kadar çaresiz.
Açılmayı bekleyen sır küpüdür. Suskun, kör ve sensiz.
Sözüm sanadır can peşrevim
Sözüm sana sözüm sana
“… duygularım öldü, duygularımla ilişkili aklım öldü..”
Duygularım büyükbabama çekmiştir, aklım babama. Bunun ne kadar çok kötü bir şey olduğunu bilir misin? Yüreğimin yap dediğini, aklım yapma der. Aklımın soylu bulduğu, yüreğimce dalkavukluktur; yüreğimin doğru bulduğuysa aklımca suç...
Aklım başımda, fakat duygularım köreldi.
Aklım yerinde, ama duygularım köreldi sanki.
Sayfa 10Kitabı okudu
Aklım başımda, fakat duygularım köreldi..
Sayfa 10
Ele avuca sığmazdı deli gönlüm
Bir zamanlar neredeydi, şimdi nerde
İster güneş ol yak beni
Yağmurum ol ağlat beni
Aklım başka, duygularım başka yerde...
Yalnız olmamak güzel
Tanrım yüzüme baktı, aklım daha başımda ama nasıl desem , duygularım köreldi galiba biraz. Hiçbir şey istemiyor canım, hiçbir şeye ihtiyacım yok, hiç kimseyi sevmiyorum…
Sayfa 2Kitabı okudu
Duygularım aklıma isyan ediyor,
Aklım ise hayatıma yön vermeye çalışıyor...
Cehennem cukurunda kaçmak isterken,
Hayatın içinde ki virajlar beni yoruyor...
Yakarışım sanadır ;
Ey Allah'ım!
Beni, bensizliğin yalnızlığına bırakmam,
İçimdeki kuyu karanlık bir yalnızlıktır.