Hiç aklına geliyor muyum?”dedi yüzüme bakarak.
Acıklı ve acınacak bir halde itiraf etmeliyim ki evet. Aklıma geliyorsun. Bunun mantıklı hiçbir tarafı yok. Kendimden nefret edecek kadar zavallı olduğum doğru ama elimde değil. Aklıma geliyorsun her seferinde ve aynı zavallıca duyguyla seninle bir araya gelebileceğimizi umut ediyorum. Karşılaştığımızda ne diyebileceğimi düşündüm defalarca. Ne yazık ki bunu çok düşündüm ve sana bağırıp çağırabilecek kadar bile takatim kalmadı geçen yıllar boyunca. Seni düşünürken bütün kelimelerimi kaybettim