ben seni çocuklarını çok seven bir anne olarak mı bileceğim hep.
Benim yanımda anneden bir başkası değil misin F.
Anneliğine annesin. Bunca zamanın annesisin.
Ben sana çıldırmış değilmiyim.
Bir barbar bir çılgın herif gibi aramaz mıyım çoktandır.
İpimi sıkı sıkıya bağla ya da kendini yine çok yüksekte tut.
Beni sevmeye gelmez .. dursun bu aklında da
Bu hep böyle mi olacak F...
Ben seni çocuklarını çok seven bir anne olarak mı bileceğim
Sen yine işten çıkacaksın ben yine görmeye yetişemeyeceğim.
Bir kerede sakinleşip araydım seni diyeceğim.
Ben içimde hep bu pişmanlığımı taşıyacağım
Bağırmıyorum bağırmıyorum sesim böyle çıkıyor.
o inceliği benden bekleme ne olursun.
Anneliğine on numara annesin. Ama ben ne olacağım F...
Mücadelende tek misin, beni de kat destek olurum.
Gele gide biz birbirimize seneler sürsek de
İçimidekileri de tüketemiyoruz bak.
Sen bir yaşına daha giriyorsun
Çocukların bir yaşına daha
Bir masa etrafında pastadaki mumu üflüyorsunuz
Etrafına umudu sevgiyi mis kokuyu yayıyorsun
Ben bir başıma.
MERHABA BEN AYKUT -2
Nezih bir yalnızlığım,
Yıllanmış acı bir gözlerimden,
Yudum yudum otuzlu yaşlarım başlıyor.
Efkarlı mıyım?
Eh biraz dumanlı,
Fikrim erkenden çürüdü.
Yaman gecikmiş arzularım,
02:33:02.51
Genç sigara içiyor,
Biraz zehir sabaha iyi gelir.
Telaşe ile büyük aşkın,
Dudak kemirmesine kadar gider sancısı.
Yağmurlar umutlanır bir kadının kalp çarpıntısı,
İstanbul eski düşmanı gibiydi.
Vakit öyle bir şey ki tabanca gibi,
Varlık ,hiçlik , ölüm
Benim Ölümüm [Ma mort]
Ölüm, “duvar”ın öte yanındakilerden olduğu için hiçbir şekilde insani olmayan şey gibi görünürken, sonra bir anda bambaşka bir bakış açısından düşünülmeye, insan yaşamının bir olayı gibi ele alınmaya başlandı. Bu değişiklik çok açık bir biçimde anlaşılır: ölüm bir terimdir ve her terim (ister sonuç, ister başlangıç terimi
HUİTİÈME
Her gün yeni bir dünya,
Karışık zarın kaderine.
Bir senaryo var ortada,
Ve bunu unutanlar.
Bir yerlerde güzel şeylerde yazıyor,
Okumuyor orayı gözler.
Gönlün ardında kalmış,
Şimdi o nice nice kaderler.