Ey özünün sırlarına akıl ermeyen;
Suçumuza, duamıza önem vermeyen;
Günahtan sarhoştum, ama dilekten ayık;
Umudumu rahmetine bağlamışım ben.
Büyükse de isyanım, kötülüklerim,
Yüce Allah’dan umut kesmiş değilim;
Bugün sarhoş ve harap ölsem de yarın
Rahmete kavuşur elbet kemiklerim.
Allah’ım bir geçim kapısı açıver bana;
Kimseye minnetsiz yaşamak
Aklından bir akılsız tut
“Ah!” Dedi Conseil, “dünyada öylesine akılsız insanlar var ki!”
Sayfa 115 - İthaki yayınlarıKitabı okudu
