insan ulusunu öylesine sevmeli ki onun yanlışlarını eksikliklerini Görmeli, bu sevgi Kara Sevda düzeyinde ve tükenmez olmalı sevdiğini hataları ile sevenin sevgisi gerçek sevgidir...
çalışmadan ve üretmeden acun devleti olunamaz...
düşüncenin alabildiğine bağımsız ve özgür olması gereken bir çağda yaşamaktayız. fikir ve proje üretimine asla zincir vurulmamalı ki başkası düşünmeden düşünmeyi, yapmadan yapmayı becermeliyiz. yerinde sayarak, sloganlar atarak, öğürenerek bir yere varamayız...
Osmanlı yobazlığın ve bağnazlığın etkisi ile kendini yeniliklere, keşiflere kapatırken, elindeki toprakları üretime budununu kentleşmeye, yöneltemediği için, yeterince üretemediği için elindekini koruyamamıştır. son zamanlarında ise ekol seçme sorunu ve yetersiz yöneticiler işi çığırından çıkarmıştır.
Osmanlı egemen olduğu ulusları, onların dilini kullanmayı, sanatlarını taklit etmeyi seçmişti. Araplara karşı ise Hz Peygamber in ulusu olmaları gerekçesi ile ayrı bir kutsallık tanımıştı onları Kavm-i Necip görmüştü. yakın olmak, onları benimsemek, Hatta inanç bağlamına ortak kültür kurma çabası, Türk diline ve kültürüne onulmaz yaralar açarken, Biz yaklaştıkça bu uluslar uzaklaşmayı sonunda da ihaneti seçmişlerdi...
Osmanlı egemen olduğu toprakları, ulusları sömürmeyi değil, benimsemeyi seçtiği için inancınca ve töresince davranırken, hele Müslüman uluslara efendilik yerine korumacılık ve ağabeylik yapmaya soyunurken çok şey yitirmiştir...