1.
kendimden bildim seni, içerden
bir ses bir kopma
gibi düştün toprağıma
ne bu bahçeye girmişliğin var oysa
ne çıkmışlığın duvarıma
...
bildim hiçbir şey geri dönmüyor
kendimden bildim, dönmediğim şehirlerden
ellerin tutulmaya hevesinden bildim
İnsan, gölgesine yetişemiyor