⊰ akşamüstü düşünceleri ⊱
“her akşamüzeri daha mükemmel bir şairim
hürriyeti insanları ve seni düşünürken
neler geçiyor aklımdan neler sevgilim”
Sayfa 76 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Attila İlhan - Akşamüstü Düşünceleri
zaman zaman benim de efkarlandığım olur
fısıltıyla şiir söylemek kahreder beni
vurgunum yumruk gibi sıkılmış mısralara
gökyüzünde güneş bir görünür bir kaybolur
sarı bir yağmur iner yağmur iner saçlarıma
vazgeçemem hürriyeti insan kadar severim
tehlikeli ihtimaller doldurur hücremi
genç yaşımdan aşina kelepçeye bileklerim
çift gölgeyle yaşıyorum işte gençliğimi...
Sayfa 75 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Falih Rıfkı'nın, Büyük Taarruz başladığı anda, her türlü haberleşmenin kesildiği günlerdeki endişelerini ve sonraki sevincini okurken insan adeta o günleri tekrar yaşıyor: "Hepimiz Mustafa Kemal'in askerlik dehasına inanırdık. Onun her şeyi, vara olduğu kadar, yoka da çevirecek bir zar atmayacağını biliyorduk. Fakat nasıl haber almalı?"
Bir Akşamüstü Peçorin’in Düşünceleri
Çünkü mutlu olmanın olanaksız olduğunu bildiğimiz için, atalarımızın, onların ne kadar güvenilmez, (ama ruhun insanlarla veya kaderle savaşında gerçek bir haz veriyordu onlara bu) hatta belirsiz olduklarını bilmeden bir yanlışlıktan ötekine kapıldıkları gibi biz de, kuşkuların ne kadar güvenilmez, hatta belirsiz olduğunu bile bile, gönül rahatlığıyla, bir kuşkudan ötekine kapılıyoruz...
Sayfa 182 - Can Yayınları
S... 'de hayatlarının bir tarafını yakan humma burada da vardı. Her gün şehir yeni bir havadisle çalkalanıyor, bugün yukarılarda büyük bir isyandan korku ile bahsediliyor, ertesi gün, akşamüstü unutulacak bir zaferin müjdesi sokakları neşe ile dolduruyordu. Hemen her sokak başında münakaşalar oluyor, geceleri yarı gizli sevkiyat yapılıyor, malzeme gönderiliyordu. Evlerinin karşısındaki otel her gün yeni baştan dolup boşalıyordu.
Fakat bunlar elmas kadar parlak bir güneşin altında, bin türlü arızasında onu kabul eden, onunla değişen, hiddetli sükûneti, uzun baygınlıkları, lezzetleri hep onunla beraber yürüyen bir denizin karşısında, bayıltıcı portakal çiçeği, hanımeli, fül kokuları arasında oluyordu.
Ne kadar mustarip olursanız olun, güneş bu ıstırabın arasında er geç bir çatlak buluyor, oradan altın bir ejder gibi kayıyor. Sizi iç mahzeninizden çıkarıyor, bir yığın imkânı bir masal gibi anlatıyor. "Sanki, bana inan, ben her mucizenin kaynağıyım, her şey elimden gelir; toprağı altın yaparım. Ölüleri saçlarından tutup silker, uykularından uyandırırım. Düşünceleri bal gibi eritir, kendi cevherime benzetirim. Ben hayatın efendisiyim. Bulunduğum yerde yeis ve hüzün olamaz. Ben, şarabın neşesi ve balın tadıyım" diyordu.
Sayfa 29 - Birinci Bölüm, İhsan, IVKitabı okudu
Akşamüstü düşünceleri
Fısıltıyla şiir söylemek kahreder beni
Vurgunum yumruk gibi sıkılmış mısralara
Sayfa 75
