Akış
Ara
Mesajlar
Bildirimler
Kaydedilenler
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
Abdullah AKSEN
@aksenistik
7 okur puanı
Temmuz 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Sevmekle iş bitseydi, her şey fazlasıyla basit olurdu.
Sayfa 85Kitabı okuyor
Bu dünya için kendini paralaman gülünç.
Sayfa 44
Hep böylesinin daha iyi olduğu kesinliği, dünyanın tüm anlamsız basitliğinin bu odaya sığındığı duygusu değil de ne tutuyor onu bu odada?
Sayfa 54Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Düşünülesi
Fakat bu insanlar, kişiliklerinin çift varlığını unutuyorlar. Yalnız tek kişiliğe sahip olduklarını düşünerek, kendi kişilikleriyle diğerini karıştırıyorlar, bu öncülden hareketle, akıp gitmiş bir sürü yıllar yaşadıklarını sanıyorlar.
Sayfa 21 - Gözlem YayıneviKitabı okudu
İnsan Kalbi
Şunu anlayın ki, asıl korkunç olan artık köpek kalbi değil, insan kalbi taşıması. Yani doğada var olanlar arasında en rezilini.
Sayfa 113 - Filip FilipoviçKitabı okudu
Bilinçleninceye kadar asla başkaldırmayacaklar, ama başkaldırmadıkça da bilinçlenemezler.
Sayfa 81Kitabı okudu
Tanıdık
Kulaklarını çevreden gelen seslere tıkamış, tele-ekrandan dökülen saçmalıkları dinliyordu. Söylenenlere bakılırsa, çikolata tayınını haftada yirmi grama çıkardığı için Büyük Birader'e minnet gösterileri bile yapılmıştı. Winston, elinde olmadan, daha dün çikolata tayınının haftada yirmi grama düşürüleceği açıklanmamış mıydı, diye geçirdi aklından. Nasıl oluyordu da, üzerinden daha yirmi dört saat geçmeden kabullenebiliyorlardı bunu? Evet, kabulleniyorlardı işte. Parsons hayvanca bir aptallıkla kolayca kabulleniyordu. Yan masadaki, gözleri görünmeyen yaratık bağnazlıkla, körü körüne kabulleniyordu; çikolata tayınının daha geçen hafta otuz gram olduğunu ileri sürecek herkesi ortaya çıkarıp ihbar edecek ve buharlaştıracak kadar gözü dönmüştü.
Sayfa 69Kitabı okudu
İrkilerek uyanıyorum ve kendime "Ah, bu sadece bir rüya!" diyorum ve daha ağırlaşmış göz kapaklarımı açmaya fırsat bulamadan, etrafımı saran bu iğrençlik içinde, hücremin rutubetli ve ıslak tavanında, gece lambanın soluk ışıklarında ve kıyafetimin kaba kumaşında, süngüsü zindanın duvarlarını ışıtan nöbetçi askerin hüzünlü yüzünde yazılı olan o ölümcül kaderin kulağıma fısıldayarak şöyle seslendiğini duyuyorum: "İdam mahkumu!"
Sayfa 20Kitabı okudu
